નર્યો મલિન, હૃષ્ટપુષ્ટ, શત ડાઘ, ભૂંડો ભખ;

સરે લસરતો, તરે તું પવનાબ્ધિ ઑક્ટોપસ;

કુરૂપ નિજ કાય આ પલટવા કયો પારસ?

અને નીરખવા યથાવત ચહે છ કોનાં ચખ?

છતાં મૃદુલ, સ્નિગ્ધ ને રજતવર્ણ કૈં તારથી

ગ્રંથે સુદૃઢ જાળ, દેહ નિજથી જ, નિત્યે નવી,

કલાકૃતિ રચે શું ક્લાસિકલ સંયમી કો કવિ,

દબાય નહીં જે જરીય નિજ દેહના ભારથી.

અલિપ્ત અળગો રહે, અતિથિ અન્ય કો સૃષ્ટિથી;

જણાય જડ, સુસ્ત, સ્વસ્થ, અતિ શાંત; કેવો છળે!

સુગંધભર જાળને કુસુમ માનતી જે ઢળે

ન એક પણ મક્ષિકા છટકતી છૂપી દૃષ્ટિથી;

મુરાદ મનની: (નથી નજર માત્ર પૃથ્વી ભણી)

કદીક પકડાય જો નભધૂમંત તારાકણી.

(૧૯પ૪)

naryo malin, hrishtpusht, shat Dagh, bhunDo bhakh;

sare lasarto, tare tun pawnabdhi auktopas;

kurup nij kay aa palatwa kayo paras?

ane nirakhwa yathawat chahe chh konan chakh?

chhatan mridul, snigdh ne rajatwarn kain tarthi

granthe sudriDh jal, deh nijthi ja, nitye nawi,

kalakriti rache shun klasikal sanymi ko kawi,

dabay nahin je jariy nij dehna bharthi

alipt algo rahe, atithi anya ko srishtithi;

janay jaD, sust, swasth, ati shant; kewo chhale!

sugandhbhar jalne kusum manti je Dhale

na ek pan makshika chhatakti chhupi drishtithi;

murad mannih (nathi najar matr prithwi bhani)

kadik pakDay jo nabhdhumant tarakni

(19pa4)

naryo malin, hrishtpusht, shat Dagh, bhunDo bhakh;

sare lasarto, tare tun pawnabdhi auktopas;

kurup nij kay aa palatwa kayo paras?

ane nirakhwa yathawat chahe chh konan chakh?

chhatan mridul, snigdh ne rajatwarn kain tarthi

granthe sudriDh jal, deh nijthi ja, nitye nawi,

kalakriti rache shun klasikal sanymi ko kawi,

dabay nahin je jariy nij dehna bharthi

alipt algo rahe, atithi anya ko srishtithi;

janay jaD, sust, swasth, ati shant; kewo chhale!

sugandhbhar jalne kusum manti je Dhale

na ek pan makshika chhatakti chhupi drishtithi;

murad mannih (nathi najar matr prithwi bhani)

kadik pakDay jo nabhdhumant tarakni

(19pa4)