જોઇશ આ હૃદય ભીતર

જોઇશ આ હૃદય ભીતર

જોઈશ આ હૃદય ભીતર એક વાર?

પારેવડું ગરીબડું રડતું ઘવાયું.

ના હોંશ કૂજન તણી, ઊડવાની યે ના;

પાંખો ગઈ, ગઈ વળી દિવસોની ઉષ્મા.

આવે બિચારું તુજ હાથ મહીં લપાવા

જેણે ફરી ફરી ધરી કણ ભૂખ ભાંગી;

ને કૂજને હૃદયનો રણકાર પૂરી

જેને નચાવી રીઝવ્યું હતું કૈંક વેળ.

એ જાય કયાં, કયમ ભૂલે દિવસોની મૈત્રી

જ્યારે હવે નવ રહી ઊડવાની હામ?

તેં ખોળલે લઈ રમાડ્યું, હવે ખસેડે

શાને પૂછે હૃદયને નહિ બીજી વાર?

થૈને કૃતઘ્નીની કરી ચંચુ-પ્રહાર ક્યારે

ડાર્યા કદી ય તુજ વત્સલ હાથ એણે?

joish aa hriday bhitar