રેખ્તા ગુજરાતી ઉત્સવ - 5 જાન્યુઆરી: વડોદરા | 11 જાન્યુઆરી: મુંબઈ | 19 જાન્યુઆરી: ભાવનગર - ફ્રી રજિસ્ટ્રેશન કરો
રજિસ્ટ્રેશન કરો
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
રહું છું ઊભો જૈ તમ છવિની સંમુખ ભગવન્!
થવા દૌં છું ખુલ્લા હદય પર જે કૈં થતું ભલે;
તમોને પહેરાવ્યો મુગટ વીણી તીણી શૂલતણો
દિસે તાજો જાણે અબઘડી મૂકયો મેં જ તમપે;
તમારા તો ચ્હેરા ઉપર, નયનોમાં દરદની
કરુણાની આભા ચકરઈ રહી એવી, શૂલનું
બની જાતું ચ્હેરાફરતું કિરણો કેરું વલય!
ધસી આવી ફોટાબહિર દૃગ ભોંકાઈ જ જતું;
હથોડી આ રીઢા કરથી ઊઁચકાતી ધ્રૂજી જતી;
ફરી પાછા ખીલા મુજ કર, અને આપ ક્રુસપે!
પ્રભો, આ તે કેવું નસીબ મળ્યું છે કે વળી વળી
તમારી સામે હું કંઈ કંઈ મિષે આવી જ જઉં!
થશે ક્યારે સાચી રીતનું તમ સંમુખ ઊભવું?
નીચે મ્હોઢે, લજ્જા સહિત અપરાધી શું ઊભવું?
સ્રોત
- પુસ્તક : નવી કવિતા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 117)
- સંપાદક : મનસુખલાલ ઝવેરી, રમણ વકીલ
- પ્રકાશક : વોરા એન્ડ કંપની
- વર્ષ : 1966
- આવૃત્તિ : 2