
(૧)
વધુ સમય વાસેલી – ડેલી – સદાય ઢળે તહીં
અતિથિ સહુના દૃષ્ટિપાતો હતાશ, ચહે ધૂલિ
ફળીની પગલાં, ત્યાં ખીલેલાં પ્રસૂન ચૂંટાઈને
ચડી નવ શકે પોતે વાંછી સ્થિતિ ઘનકેશલ!
ખરતી રજથી નાતો બાંધી રહે ઘરઓરડા,
ષટ્પદતણું ભીંતે ભીંતે સુહે અતિ કૌશલ!
પ્રહર દ્વયનો મુલાકાતી પ્રકાશ, પછી ધસી
હવડભીનું અંધારું ઝાઝું રહે ઘરની મહીં!
કદીક દિન છુટ્ટીનો – મૂર્છા ટળ્યે ઘરનાં ખૂલે
પડળ સરખાં દ્વારો, બારી કને વિરમું જરી
પકડી સળિયા બ્હારે જોતાં – તુરંગ મહીં પડ્યા
બહુ વરસના બંદી જેવો દિસું બહુધા હુંને!
દુમ પટપટાવીને ઊભું ખૂલું ઘર દેખતાં
કશુંય નહિ શ્વાને પામ્યું – ‘આ નર્યા ઢગ ઈંટના!’
(૨)
જરીક અડતાં ખૂલી જાતા ફટોફટ આગળા,
તહીં તુલસીનો ક્યારો ભીનો, સુવાસ વળાંક લૈ
ચડી ધૂપસળીની ત્યાં ઊંચે, ફરે તીતલી ફૂલે!
વિહગ પગલાંનાં રોમાંચે હસાહસ આંગણું.
ધસતી ઘરમાં ચોપાસેથી સવાર રુઆબથી,
સર કરી લિયે ચોખ્ખો વાયુ નવું સ્થલ સાંપડ્યું!
અવરજવરે હ્યાં ચલ્લીની સર્યા સળિયા બધા
મુજ ઘરની બારીના? મુક્તિ લભાય-સુધન્યતા!
સદન મહીં તો જ્યાં જ્યાં સ્પર્શ્યા મુલાયમ હાથ એ
બધુંય ઉજમાળું! વસ્તુઓ અને અસબાબ આ
અનુસરત એણે સ્થાપેલી મનોહર શિસ્તને.
ચખું મધુર માંજેલી આભા હવે સહુ પાત્રમાં!
અવ નીસરજો લૂખાંભૂખાં લગોલગ આ ઘર,
અમીર હુંય – સૌને ઝૂમીને કરી રહું આદર!
(1)
wadhu samay waseli – Deli – saday Dhale tahin
atithi sahuna drishtipato hatash, chahe dhuli
phalini paglan, tyan khilelan prasun chuntaine
chaDi naw shake pote wanchhi sthiti ghankeshal!
kharti rajthi nato bandhi rahe gharaorDa,
shatpadatanun bhinte bhinte suhe ati kaushal!
prahar dwayno mulakati parkash, pachhi dhasi
hawaDbhinun andharun jhajhun rahe gharni mahin!
kadik din chhuttino – murchha talye gharnan khule
paDal sarkhan dwaro, bari kane wiramun jari
pakDi saliya bhare jotan – turang mahin paDya
bahu warasna bandi jewo disun bahudha hunne!
dum pataptawine ubhun khulun ghar dekhtan
kashunya nahi shwane pamyun – ‘a narya Dhag intna!’
(2)
jarik aDtan khuli jata phatophat aagla,
tahin tulsino kyaro bhino, suwas walank lai
chaDi dhupaslini tyan unche, phare titli phule!
wihag paglannan romanche hasahas anganun
dhasti gharman chopasethi sawar ruabthi,
sar kari liye chokhkho wayu nawun sthal sampaDyun!
awarajawre hyan challini sarya saliya badha
muj gharni barina? mukti labhay sudhanyta!
sadan mahin to jyan jyan sparshya mulayam hath e
badhunya ujmalun! wastuo ane asbab aa
anusrat ene sthapeli manohar shistne
chakhun madhur manjeli aabha hwe sahu patrman!
aw nisarjo lukhambhukhan lagolag aa ghar,
amir hunya – saune jhumine kari rahun adar!
(1)
wadhu samay waseli – Deli – saday Dhale tahin
atithi sahuna drishtipato hatash, chahe dhuli
phalini paglan, tyan khilelan prasun chuntaine
chaDi naw shake pote wanchhi sthiti ghankeshal!
kharti rajthi nato bandhi rahe gharaorDa,
shatpadatanun bhinte bhinte suhe ati kaushal!
prahar dwayno mulakati parkash, pachhi dhasi
hawaDbhinun andharun jhajhun rahe gharni mahin!
kadik din chhuttino – murchha talye gharnan khule
paDal sarkhan dwaro, bari kane wiramun jari
pakDi saliya bhare jotan – turang mahin paDya
bahu warasna bandi jewo disun bahudha hunne!
dum pataptawine ubhun khulun ghar dekhtan
kashunya nahi shwane pamyun – ‘a narya Dhag intna!’
(2)
jarik aDtan khuli jata phatophat aagla,
tahin tulsino kyaro bhino, suwas walank lai
chaDi dhupaslini tyan unche, phare titli phule!
wihag paglannan romanche hasahas anganun
dhasti gharman chopasethi sawar ruabthi,
sar kari liye chokhkho wayu nawun sthal sampaDyun!
awarajawre hyan challini sarya saliya badha
muj gharni barina? mukti labhay sudhanyta!
sadan mahin to jyan jyan sparshya mulayam hath e
badhunya ujmalun! wastuo ane asbab aa
anusrat ene sthapeli manohar shistne
chakhun madhur manjeli aabha hwe sahu patrman!
aw nisarjo lukhambhukhan lagolag aa ghar,
amir hunya – saune jhumine kari rahun adar!



સ્રોત
- પુસ્તક : શબ્દે કોર્યાં શિલ્પ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 36)
- સર્જક : ભાનુપ્રસાદ પંડ્યા
- પ્રકાશક : પોતે
- વર્ષ : 1999