meghli raat - Sonnet | RekhtaGujarati

રેખ્તા ગુજરાતી ઉત્સવ - 5 જાન્યુઆરી: વડોદરા | 11 જાન્યુઆરી: મુંબઈ | 19 જાન્યુઆરી: ભાવનગર - ફ્રી રજિસ્ટ્રેશન કરો

રજિસ્ટ્રેશન કરો

મેઘલી રાત

meghli raat

વિનોદ અધ્વર્યુ વિનોદ અધ્વર્યુ

તિમિર ટપકે પર્ણ પર્ણે ભીનું વન બધું,

થથરતી ઊભી ઠંડી વૃક્ષો તળે પલળી રહી,

નિજ નીડ કશે ખોતાં, રોતા વિહંગમશો દીસે

પવન ધ્રૂજતો ટાઢે, શોધે અહીંતહીં આશરો.

લઘુ મઢુલીમાં આછાં તેજે તરે પરછાંય બે,

સગડી સમીપે વૃદ્ધા, હુક્કો પણે ગગડી રહ્યો,

ઉભય નિતની ભૂલી વાતો ગયાં ગળી મૌનમાં,

સમદર-તલે મોતી ગોતી રહી સ્થિર આંખડી.

શીહરી ઊઠતાં પર્ણો, ઝીણા સ્વરો તમરાં તણા,

તિમિર મહીં તે ઘોળી પીતાં નશો ચઢતો; અને

જીરણ સગડી ખાતી ઝોકાં જતી હળવે ઢળી,

શ્રમિત વિરમ્યો ઠંડો હુક્કો હવે નથી હાંફતો.

અધખૂલી, પછી બારીમાંથી બિડાલ કૂદે છતાં

નજીક પડી તોયે હાલી નહીં કરજેષ્ટિકા.

સ્રોત

  • પુસ્તક : ગુજરાતી સૉનેટ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 74)
  • સંપાદક : ડૉ. મણિલાલ હ. પટેલ, ડૉ. દક્ષેશ ઠાકર
  • પ્રકાશક : પાર્શ્વ પબ્લિકેશન
  • વર્ષ : 2000