छीप

દેવજી રા. મોઢા

छीप

દેવજી રા. મોઢા

પડી’તી સિંધુને અતળ તળિયે, કૈંક જળના

સ્તરો મારા નાના શરીર ઉપરે ભીંસ કરતા;

અને ત્યાં કો ખૂણે તિમિરભરી કો ખાંચની મહીં

રહી, વારિમાંથી ચહું મુજ ઉરે મોતી સ્રજવા.

થશે મારૂં મોતી સરસ, જગમાં ખ્યાતિ રળશે,

અને માતા લેખે બનીશ અધિકારિણી યશની :

કંઈ એવા ખ્યાલે દિવસ કપરા હું વહવતી,

જળોની ભીંસોને, વળી તિમિરને યે ન ગણતી.

અરે, કિન્તુ પેલા બની જઈ અધીરા મરજિવા

ઢુક્યા, સિંધુ ડ્હોળ્યો, ઊંચકી ય મને અન્ય સહ, ને

તટે જૈ જોયું તો મુજમહીંથી મોતી ન નિકળ્યું,

અને દીધી રોષે ફગવી શી મને વેળુઢગમાં?

ભલેને ના મોહ્યાં મુજ રૂપ પરે દુન્યવી જનો,

ઘણું ના આ કે હું લુભવી શકી છું બાલકો–મનો?

પાણી

સ્રોત

પુસ્તક : પ્રયાણ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 34)
સર્જક : દેવજી રા. મોઢા
પ્રકાશક : ભારતી સાહિત્ય સંઘ લિમિટેડ