રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
નથી નિરખવો શશી, શરદનો ભલે ને હજો,
ભલે વિહરતો લસી ગગનમણ્ડલે પૂર્ણ એ.
તુરંગમહીં બદ્ધ આ જન અમે અહીં જે ખડા
પ્રફુલ્લ શશીની છટા ઉતરતી તહીં ચોકમાં
નિહાળી સળિયા થકી નયન ઠારશું; રે, હવે
નથી વદન ચન્દ્રનું નિરખવા જરાકે સ્પૃહા,
ભલે જગત માણતું રજતરેલ એની સુખે
અમારું દિલ એહનો નહિ ચહે-સહે સ્પર્શ, રે!
કશે વ્યરથ ચાંદની-રસિત રંગમાં મ્હાલવું,
યદા હિ અમ સંગ કોઈ દિલદાર જો છે નહિ? ૧૦
કશે વ્યરથ ચન્દ્રનું વદન ખાલી જોવું, યદિ
ન સંગ અમ છે જ ચંદ્રવદના અમારી? પછી
શશી થકી ય પૂર્ણ ફુલ્લ મુખ એ સ્મરી ને સ્મરી
કશે હૃદય બાળવું?
નિરખવો નથી રે શશી!
સ્રોત
- પુસ્તક : વસુધા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 34)
- સર્જક : સુન્દરમ્
- પ્રકાશક : આર. આર. શેઠની કંપની
- વર્ષ : 1939