બેડો બાઈ બુડતો તારો રે અંબે આઈ પાર ઊતારો. એ દેશી.

પીઠા માંહી પોકાર પડિયારે, ફંદે લુટાયા ફડિયા. ટેક.

સંવત ઓગણીસો ઓગણીમાં, વદ છઠ જેઠ રવિવાર;

બપોર પેહેલાં કૌતુક બનિયું, રાજ નગર મોઝાર – પીઠાo ૧

લોકોના થોકો લુટવા ચઢિયા, ફડિયાને પડિયા માર;

નાઠા તે તો નવે અવતારે આવ્યા, બનિયા બિજા બેમાર – પીઠાo ૨

તાળાં ત્રોડીને હાટો ઉઘાડી, કાઢી ઉડાવ્યા માલ;

ધાન ગયું થઈ ધૂળ દુકાનમાં, છોડ્યો ન ત્યાં લગિ છાલ – પીઠાo ૩

હાકો મારી મારી ખોળતા હીંડે, ક્યાં ગયો હરગોવન;

સારૂં થયું જે શોધ્યો જડ્યો નહિં, ભરાયો જઈને ભોવન – પીઠાo ૪

ગોળનાં માટલાં લુટીને નાખ્યાં, કાટલાં કુવાની માંય;

પાધરે ચોપડા ચીરી પછાડ્યા, જનનો જથો મળ્યો જ્યાંય – પીઠાo ૫

પીઠામાં મીઠાની સાથે લુંટાતાં, દીઠી ડાંગેર દાળ;

કોદરા નેં વળિ મધનાં કુલાં, ફડિયાને જોઈ પડી ફાળ – પીઠાo ૬

કટકા ચોપડા ચીઠીઓ કેરા, પવને ફરે ચોપાસ;

જાણે પાળેલાં ફડિયાનાં ફૂદાં, ચઢિયાં ઉડી આકાશ – પીઠાo ૭

કલમો કેરા કટકા ન જડિયા, ખડિયા ગયા ખોવાઈ;

કંઈકે ધરા પર ગગડીને ઢળિયા, લીરાંયે શાહાઈ લોવાઈ – પીઠાo ૮

મધ લુટિ લુટિ ફડિયાના મનનો, મરદી નાખિયો મદ;

કોદરા લુટીને કાળ જણાવિયો, એ દિવસે દુઃખપ્રદ – પીઠાo ૯

ખેતર માંઈ વાવેતર ખાવા, તલપે તેતર તીડ;

એમજ લોકો લુટવા લાગ્યા, ભારે થઈ રહી ભીડ – પીઠાo ૧૦

જામે અચાનક આવો પોહોચી, મારૂ દેશની માઊ;

હાકી હોકારા હાઊહાઉ કરતી, ઊચરતી ખાઉખાઉ – પીઠાo ૧૧

ગોળ નેં ઘી તે ખોળની તુલ્યે, ખાધાં ખવાયાં જેમ;

માલધણી માલ મુકીને નાઠા, લેનાર લે નહિ કેમ – પીઠાo ૧૨

બુંબારવ શુણી કંઈક બિચારા, કંપી ઊઠ્યા તતકાળ;

ત્રાજુવાં મુકીને તોળતા નાઠા, ગણવા રહ્યા નહિં ગાળ – પીઠાo ૧૩

કંઈકની કાય ફુટાય ઘવાય ત્યાં, જનયિ ન નજરે જોવાય;

ધડા ધડી ધમ ધોકા પડે, જેમ, ધોકણે વસ્ત્ર ધોવાય – પીઠાo ૧૪

કંઈક ખશી હસે, કંઈક ધશી પડે, આવી ચઢે હરફોટ;

કંઈક દેતા દોટ, કંઈક ગ્રહે કોટ, કંઈક હવા લોટપોટ – પીઠાo ૧૫

ફડિયાનાં દોડતાં લુગડાં ફાટે, ધાગામાં ધૂળ ભરાય;

પડતા ઠોકરથી ઊઠતા પાછા, જીવ લઈ નાઠા જાય – પીઠાo ૧૬

શાહાપુરમાં પણ થઈતી સમે તે, લુટવાની શરૂઆતl;

થોડું ઘણું તે સ્થાનમાં લુટ્યું, એવી ઊડી હતી વાત – પીઠાo ૧૭

લુટણિયા લોકના થોક કેરો, કોક કહે નથિ વાંક;

કાળ સગાળનો ફડિયાયે કીધો, વાળિયો આડો આંક – પીઠાo ૧૮

સરકારની કેટલીએક એમાં, કેહે છે લોક કસૂર;

વાર ઘણીસુધી વ્હારે ન ચઢિયા, હુલ્લડ હાકવા દૂર – પીઠાo ૧૯

પછી પધાર્યા પોલીસ પાળા, આવી ચઢ્યા અસવાર;

એક દમે બધા આંતરી આંતરી, ઝાલિયા લુટી જનાર – પીઠાo ૨૦

સ્વાર પાલાઓએ શોઘીને સાઘા, આદમિ લુટતા અનાજ;

ચડપ ચડપ જેમ ચકલાંને પકડે, બળિયા ધશી ધશી બાજ – પીઠાo ૨૧

વાઘના વૃંદે જેવો વીંટેલો, દીસે અજા – સમુદાય,

તેમજ જે જે ઝલાયા તે તે, દૃષ્ટી થકી દેખાય – પીઠાo ૨૨

માથે મુકી કંઈક માટલાં લાવ્યા, ગોળતણાં નિજઘેર;

પાસેના માત્ર ગયા પકડાઈ, શોધિ શકાયું ન શેહેર – પીઠાo ૨૩

જોરાળા ફિતુરી જુક્તિ કરીને, છુટ્યા કલંકથી છેક;

કંગાલ બાપડા પડિયા કબજે, ઊચરે લોક અનેક – પીઠાo ૨૪

બાર વાગ્યા પછી બંધજ પડિયું, બહુ થયો બંદોબસ્ત;

સરકારની સંભાળ વિના સહુ, થઈ જાત ખરાબખસ્ત – પીઠાo ૨૫

કોલ આસિસ્ટંટ થાચર કેરો, સાહીબ શૂર સુજાણ;

તોફાન તજવિજથી બધું ટાળ્યું, પોતે કરી ત્યાં પ્રયાણ – પીઠાo ૨૬

પારસી, વાણિયા જેલમાં પડિયા, પડિયાજ મુસલમાન;

એક પટાદાર સરકારી પડિયો, નિમકહરામી નાદાન – પીઠાo ૨૭

પટાવાળો લુટમાં પકડાયો, અચરજ એજ કેહેવાય;

જોતાં વિચારી વાત તે એવી, વાડ વેલાને ખાય – પીઠાo ૨૮

અગનોતરાથી અદકિ આ કાળે, ધોળે દહાડે પડિ ધાડ;

શમી ગઈ ઝટ તે થયું સારૂં, પરમેશ્વરનો પાડ – પીઠાo ૨૯

પાંચ હજારનું આશરે પ્રગટ્યું, નાણા તણું નુકસાન;

જોવા ગયો નથી સાચું કે જુઠું, શુણ્વું કહેલું કાન – પીઠાo ૩૦

ફડિયાના પાપતણો ઘટ ફૂટ્યો, રૂઠ્યો રીસાઈ રામ;

એ થકી આમ થયું જન ઉચરે, ઠાલો થયો અન્નઠામ – પીઠાo ૩૧

મૂળ તોફાનનું હું કહું માંડી, ઘણા મોઘા કર્યા ઘઊં;

અધમણમાં જોઈ છ શેર ઓછા, સાંખી રહ્યા નહિ સઉ – પીઠાo ૩૨

ફડિયા કહે પ્રભુ અમે તો રડિયા, રળિયા તે મળિયા ધૂળ;

આ સમે કેમ થયો અમપર તૂં, જગકર્તા પ્રતિકુળ – પીઠાo ૩૩

અન્નદેવ તો આખી આલમના, જીવ કેરૂંજ જીવન;

માટે મોંઘુ કિધે આવું અમને, હવું હે હરિજીવન – પીઠાo ૩૪

દીન થઈને વદે મુખ વિનતી, હરિભણિ જોડીને હાથ;

આજ પછી અન્નદેવને અમો, નહિ અટકાવિયે નાથ – પીઠાo ૩૫

દાણાની તાણ આણાથી અમારી, હવી હસારથ હાણ;

હાણ થતાં એજ હિત થયું કે, પિંડમાં રહી ગયા પ્રાણ – પીઠાo ૩૬

વરસો ભલે વસુધા પર વૃષ્ટી, ઉપજો અન્ન અથાક;

આવું કદિ હવે કરિયે તો અમને, ધીંગા ધણી દેજે ધાક – પીઠાo ૩૭

દાનત એનવી હરકત બરકત, દેખિયે દિવસ કોક;

આજ પછીથીજ કેહેવત તે અમો, ફડિયા નહિ ગણિયે ફોક – પીઠાo ૩૮

પ્રભુ પ્રારથના ફડિયાઓએ, ઊચારી આવી રીત;

આ થકી ઈશ્વર એમના ઉપર, ખુશી થસેજ ખચીત – પીઠાo ૩૯

ઊદાર બે ત્રણ આદમિયોએ, કીધું પુણ્યનું કામ;

સંધરી મોઘું દીધું સોંધામાં, ધન્ય ધામ નેં દામ – પીઠાo ૪૦

બીના બનેલી બોલી દેખાડી, નથી ઊંબેરણ નામ;

સાંભલી શ્રોંતા કરજો સરવે, શ્રીપ્રભુજીને પ્રણામ – પીઠાo ૪૧