કાચિંડો તે જ આ શહેર. હું અહીં. તું ત્યાં, વચ્ચે રઝળે છે મારા-તારા કેટલાયે અવશેષો. બધું બદલાતું જાય છે – સુખની જેમ, આકાશની જેમ. સ્વપ્નની બોદી દીવાલોના રણકારને પીઉં છું આંખોથી અને ત્વચા પર ખખડે છે વર્તમાનની એક એક ક્ષણ. ‘પછી શું?’નું અવતરણ સતત પીડે છે મારી આ એક ક્ષણને. તડકો બારીના કાચ સાથે આજે સવારે જ ફૂટી ગયો. ત્વચા પર જે છિદ્રો છે તે કાચની કચ્ચરોની જેમ હાંફી રહ્યાં. આ અશબ્દ વિશ્વ મને પીડે છે તેથી તો હું તરડાઈ જાઉં છું દર્પણમાં અને મારી વાતો શ્વાસ થઈ પ્રતિબિમ્બાય છે મારી સામે. તારા શહેરથી મારું શહેર જુદું. વચ્ચે લંબાઈને પડ્યો છે કાચિંડો. હું તો ઘડું છું મારા મૌનને... ચિત્તને શબ્દાવું શી રીતે? મનને ‘એ અહીં નથી’ કહી કેમ મનાવું? તું મારી બધી ઋતુ, તારા માટે થોડી ઉનાળાની સાંજ અને વરસાદી બપોરની થોડી ક્ષણો મેં સાચવી રાખી છે. હું શબ્દોથી વિશેષ કશું લંબાવી નથી શકતો તારી તરફ. તારો નીતિન પણ આ શહેરમાં બોલતો, કૉલ્ડ કૉફી પીતો, ઝૅઝ સાંભળતો ઉદાસ હસે છે. ઇમોશનલી ઇર્રેશનલ થઈ ગયો છે એ. વધુ પૂછીશ તો કહીશ ટ્રેન બની આવ-જા કરું છું અહીંથી ત્યાં. તારે મને યાદ ન આવવું.
kachinDo te ja aa shaher hun ahin tun tyan, wachche
rajhle chhe mara tara ketlaye awshesho badhun badlatun
jay chhe – sukhni jem, akashni jem swapnni bodi
diwalona rankarne piun chhun ankhothi ane twacha par
khakhDe chhe wartmanni ek ek kshan ‘pachhi shun?’nun
awatran satat piDe chhe mari aa ek kshanne taDko
barina kach sathe saware ja phuti gayo twacha
par je chhidro chhe te kachni kachchroni jem hamphi rahyan
a ashabd wishw mane piDe chhe tethi to hun tarDai
jaun chhun darpanman ane mari wato shwas thai prati
bimbay chhe mari same tara shaherthi marun shaher
judun wachche lambaine paDyo chhe kachinDo hun to ghaDun
chhun mara maunne chittne shabdawun shi rite? manne
‘e ahin nathi’ kahi kem manawun? tun mari badhi
ritu, tara mate thoDi unalani sanj ane warsadi baporni
thoDi kshno mein sachwi rakhi chhe hun shabdothi wishesh
kashun lambawi nathi shakto tari taraph taro nitin
pan aa shaherman bolto, kaulD kauphi pito, jhejh
sambhalto udas hase chhe imoshanli irreshnal thai gayo
chhe e wadhu puchhish to kahish tren bani aaw ja karun
chhun ahinthi tyan tare mane yaad na awawun
kachinDo te ja aa shaher hun ahin tun tyan, wachche
rajhle chhe mara tara ketlaye awshesho badhun badlatun
jay chhe – sukhni jem, akashni jem swapnni bodi
diwalona rankarne piun chhun ankhothi ane twacha par
khakhDe chhe wartmanni ek ek kshan ‘pachhi shun?’nun
awatran satat piDe chhe mari aa ek kshanne taDko
barina kach sathe saware ja phuti gayo twacha
par je chhidro chhe te kachni kachchroni jem hamphi rahyan
a ashabd wishw mane piDe chhe tethi to hun tarDai
jaun chhun darpanman ane mari wato shwas thai prati
bimbay chhe mari same tara shaherthi marun shaher
judun wachche lambaine paDyo chhe kachinDo hun to ghaDun
chhun mara maunne chittne shabdawun shi rite? manne
‘e ahin nathi’ kahi kem manawun? tun mari badhi
ritu, tara mate thoDi unalani sanj ane warsadi baporni
thoDi kshno mein sachwi rakhi chhe hun shabdothi wishesh
kashun lambawi nathi shakto tari taraph taro nitin
pan aa shaherman bolto, kaulD kauphi pito, jhejh
sambhalto udas hase chhe imoshanli irreshnal thai gayo
chhe e wadhu puchhish to kahish tren bani aaw ja karun
chhun ahinthi tyan tare mane yaad na awawun
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી કવિતાચયન 2010 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 46)
- સંપાદક : દલપત પઢિયાર
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2013