યહ ફિતની
yah phitnii
બહાઉદ્દીન બાજન
Bahauddin Bajan

યહ ફિતની, કબ કિસે યહ મિલતી હૈ,
જબ મિલતી હૈ, તબ છલતી હૈ.
આન છેલ બહોત છલાએ,
આન રોકર બહોત રુલાએ.
ઉસ બિલગે દે આન જ્હાડે,
જે રહે ઉસી થે ટારે.
ઉસ કાજ જે તપેં તરસેં,
જગ મિલે ઉસ સેં બિલસેં.
યહ ફિતની ઉન્હોં ન પાવે,
જગ પાસ નાઠ કે આવે.
જે ઉસકૂં કદી ન લોરે,
જો મિલે તો તપ થે છોરે.
જે દેખત ઉસ થે ભાગે,
યહ નિલજ ઉનસૂં લાગે.
દેખ ‘બાજન’ યહ તો જ્હૂઠી,
મુખ મું મીઠી મનમું તીઠી,
યહ આહે ઐસી દીઠી.



સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાત કી હિન્દુસ્તાની કાવ્યધારા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 7)
- સંપાદક : ડૉ. અંબાશંકર નાગર, પ્રો. અલાબખ્શ શેખ
- પ્રકાશક : ગૂજરાત વિદ્યાપીઠ
- વર્ષ : 1991