હું બલિહારી એ વૈરાગ્યને, ઊપજ્યો જેને અંગ જી,

ચૌદ લોકને ચતુરધા, ન ગમે સુખનો સંગ જી... હું બલિહારી૦

સુખ ન ઇચ્છે સંસારનાં, સમજે સ્વપ્ન સમાન જી,

વાત ગમે રે વૈરાગ્યની, તન-સુખ ત્યાગવા તાન જી... હું બલિહારી૦

દુઃખી રે દેખે આ દેહને, રહે રાજી મન માંહ્ય જી,

અનરથનું આ ઘર છે, જાણી ન કરે જતન જી... હું બલિહારી૦

રાત-દિવસ હૃદિયા વિષે, વર્તે એમ વિચાર જી,

હું રે કોણ ને જઈશ ક્યાં? કરું તેનો નિરધાર જી... હું બલિહારી૦

કરું ઉપાય હવે એહનો, ડહોળી દેશ-વિદેશ જી,

કોઈ રે ઉગારે મને કાળથી, સોંપું તેને લઈ શીશ જી... હું બલિહારી૦

રહે આતુરતા એ ઉર વિષે, દેખી દેહી અનિત્ય જી,

સુખ નવ માને સંસારમાં, ન કરે કોઈ શું પ્રીત જી... હું બલિહારી૦

એવી દશા આવ્યા વિના, ન હોય તન-સુખ ત્યાગ જી,

ઉપરનો લાગે લજામણો, વગોણા સરખો વૈરાગ્ય જી... હું બલિહારી૦

હરિ ગુરુ સંત દયા કરે, આવે એહ વિચાર જી,

'નિષ્કુળાનંદ' નિશંક થઈ, સહેજે તરે સંસાર જી... હું બલિહારી૦