રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
તનરેંટુડો સદ્ગુરુશબ્દે, સૂતર ફરવા લાગ્યો
થઈ મહેર ઘણી ગુરુદયાળે,
દિલનો ધોખો ભાંગ્યો. તન૦
શુભ કર્મ કાષ્ઠ રેંટિયો કીધો,
તે તો સુધડ સુતારે ઘડી દીધો;
બુધ્યમાનુનીએ માગી લીધો. તન૦
પચરંગી પાંખડિયું આરા,
થાંભલિયું તોરણિયા સારા;
ચિત્ત ચપળ ચમરખે રંગન્યારા. તન૦
અંતઃકરણ ઉઢાણી પ્રોયે,
એને અન્ન-ઉદક ઊંજણ જોઈએ;
દમ દામણિયો સુંદર સોહિયે. તન૦
તે મધ્યે જૈતન્ય માળ ફરે,
પરા પરા પૂણી પ્રાણ ધરે;
ત્રિવેણીત્રાકે તાર ભરે. તન૦
મનમાંકડી ચોક્કસ કરિયે,
ઘર મૂકી પરઘેર નવ ફરિયે;
એક ધ્યાન ધણી કેરું ધરિયે. તન૦
ગુણવંતી નાર કમાય ઘણું,
જેને બળ હોય હરિ-ગુરુ-સંતતણું;
તેને સહેજે : આવે શીલપણું. તન૦
કહે પ્રીતમ પ્રગટે પૂર્ણદશા
રસિયોજી આવી હૃદિયામાં વસ્યા;
તેનાં જન્મ-મરણ-દુઃખ દૂર ખસ્યાં. તન૦
સ્રોત
- પુસ્તક : કાવ્યસંચય-૧ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 198)
- સંપાદક : અનંતરાય મ. રાવળ, હીરા રામનારાયણ પાઠક
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 1981