તમને આરાધુ અન્નદેવ, પ્રથમ કરુ તમારી સેવ

તમને આરાધુ અન્નદેવ, પ્રથમ કરુ તમારી સેવ. ટેક૦

સવા પહોરે સૂતાં ઊઠે, બકોર કરતાં બાળ;

માતા પાસે ખાવા માંગે, પ્રથમ પ્રાતઃકાળ. તમને૦

પહોર દહાડામાં આવી મળે તો, કાયા કરે કલ્લોલ;

માણસ થાય છે મરવા જેવું, ઘડી થાય જો સોળ. તમને૦

વાત કરતા વઢી પડે છે, ભણતાં જાય છે ભૂલી;

આખડિએ અંધારા આવે, કાયા થઈ જાય લૂલી. તમને૦

પંદર દિને એકાદશી આવે, વ્રતતણો મહિમાય;

રાત પડે ને સ્વપનું લાગે, વહાણ ક્યારે વાય. તમને૦

બળિયામાં જે બળિયો ક્હાવે, જે છે સઉથી બળિયો;

તે જો પામે ત્રીજે પહોરે, ધૂળ થઈને ઢળિયો. તમને૦

તંત્રિશ કોટી દેવ મળીને, સહુકો તમને પૂજે;

કહે રણછોડ અન્નદેવ મળે તો, સર્વે વાતો સૂજે. તમને૦

tamne aaraadhu annadev, pratham karu tamaarii sev