સ્વસ્તિ શ્રી શુભ સ્થાન સોહામણું જ્યાંહે રાજે સદા રઘુનાથ;

કાગળ લખે કામની.

લખે લંકા થકી સીતા સુંદરી, હેતે વંદે જોડી જોડ હાથ. કાગળ.

પત્ર આવ્યો તમારો પ્રીતિ ભર્યો, વહાલા વાંચી થયો વીશરામ;

પણ જીવન તમથી જુદાં પડે, ઘણા દિવસ થયા ઘનશ્યામ. કાગળ.

માટે મળવાને મન અકળાય છે, ઘડીએક તે જુગ જેવી જાય;

મારાં નેણનાં નીરથી નાથજી, સુતાં રજનીમાં સેજ ભીંજાય. કાગળ.

ઘેર ચાલો હવે તો ઘણી થઈ, નહીં તો જીવડો જાશે જરૂર;

દૈવે પાંખો આપી હોય પિંડમાં, ઉડી આવું દેશાવર દૂર. કાગળ.

વાહાલા નિત્ય નવી વારતા વાંચીએ, જેથી પામીએ પૂરો પ્રમોદ;

ચતુરાઈના ચોજ હું ચાળવું, આવો વિદ્યાના કરીએ વિનોદ. કાગળ.

તાંબા કૂંડી ઊંડી રૂડી ઓપતી, ભાવે ભરૂં માંહી નિર્મળાં નીર;

બેસજો બાજોઠે ચડી મારા ચોકમાં, સ્વામી નવરાવું ચોળી શરીર. કાગળ.

કરૂં સરસ રસોઈ રૂડી રીતથી, પ્રીતે પીરશીને બેસું હું પાસ;

એવા દીવસ તે કેદી દેખાડશો, ક્યારે અંતરની પૂરશો આશ. કાગળ.

સ્વામી તમ વિના પીયર ને સાસરું, સુનો લાગે છે સઘળો સંસાર;

મારા માથાથી મોંઘા પ્રભુ તમે, મારા આતમના છો આધાર. કાગળ.

આવે પરવના દિન સુખ સર્વને, હું તો શોકે ઉદાસી સદાય;

ગાજે મેઘ દમકે જો દામની, આખી જામની જંપ ન થાય. કાગળ.

હું તો સુની દેખું સુખ સેજડી, ખાલી મંદિર ખાવાને ધાય;

ભરી વસ્તી ઉજડ જેવી ભાસે છે, એક તમવિના ત્રિભુવનરાય. કાગળ.

વાહાલા હું તમને કેમ વીસરી, કેમ વીસર્યું દાદાનું વતન;

પત્ર વાંચીને વેહેલા પધારજો, સ્વામી શરીરનાં કરજો જતન. કાગળ.

કોઈને દુખીયાં દેખીને દુઃખ પામતા, તેવી નાથ તમારી છે ટેવ;

આવે અવસરે કેમ કઠણ થયા, તમે દલપતરામના દેવ; કાગળ.