રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
સંત મળે સાચા રે, અગમની તે ખબર કરે;
ભાવે ભેટું તેને રે, સરવે મારું કાજ સરે. -સંત૦
ઊલટી સરિતા પડે ગગન પર, વિના વાદળ વરસાય,
વિના આભ વીજળી ચમકે, ગેબી ગરજના થાય;
ધીરે ધીરે વરસે રે, વરસીને અમર ભરે. -સંત૦
તેતરડે સિંચાણો પકડ્યો, શશે સપડાવ્યો સિંહુ,
કાયર ખડગ કહાડીને દોડ્યો, ત્યારે શૂરે પાડી ચીહું;
મંજારી ચૂવે મારી રે, રૈયતશું રાજા ડરે. -સંત૦
વિના વાજિંત્રી વાજાં વાજે, વિના કંઠ હોય ગાન,
દો કર વિના તાળી વાજે રે, તોલ વિના જડે માન;
વિના વાડી પુષ્પ ઝરે, પદ્મ ઉપર ભ્રમર ફરે. -સંત૦
વિદેહની વારતા મરજીવા, માની માની હરખાય,
ગુરુગમવાળા સંત મળે તો, તેને લળી લળી લાગું પાય;
દાસ ધીરો કહે છે રે, ત્યારે તો મારું મનડું ઠરે. -સંત૦
સ્રોત
- પુસ્તક : કાવ્યસંચય-૧ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 201)
- સંપાદક : અનંતરાય મ. રાવળ, હીરા રામનારાયણ પાઠક
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 1981