જેને દીઠે નેણલાં ઠરે

જેને દીઠે નેણલાં ઠરે

બાયું! અમને એડા એડા સંત મળે.

ઉરમાંથી એક બુંદ પડે નૈ,

ભગત નામ નવ ધરે,

નરક છોડાવીને ન્યારા રે’વે

અમર લોકને વરે. - બાયું૦

ચાલતાં નર ધરતી ન દુવે,

પાપ થકી બહુ ડરે,

શબ્દે વિવેકી ને ચાલે સુલક્ષણા,

પૂછી પૂછીને પાઉં ધરે. - બાયું૦

ત્રિગુણ પૂતળી રમે સુનમાં,

અનઘડ ઘાટ જ ઘડે,

ગુરુજીના શબ્દો એવા છે ભાઈ,

ખોજે તેને ખબરું પડે. – બાયું૦

કાયાવાડીનો એક ભમરલો,

સંધ્યાએ ઓથ ધરે,

આરે સંસારમાં સંત સુહાગી,

બેઠાં બેઠાં ભજન કરે. - બાયું૦

વર્ષાઋતુનો એક હિમ-પોપટો,

નીર ભેળાં નીર ભળે,

'લખમા'ના સ્વામીની સંગે રમતાં

સ્વાતિનાં બિન્દુ ઠરે,

બાયું! અમને એડા એડા સંત મળે.

jene diithe nenlaan thare