રેખ્તા ગુજરાતી ઉત્સવ - 5 જાન્યુઆરી: વડોદરા | 11 જાન્યુઆરી: મુંબઈ | 19 જાન્યુઆરી: ભાવનગર - ફ્રી રજિસ્ટ્રેશન કરો
રજિસ્ટ્રેશન કરો
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
સમઝ્યા વિના રે સુખ નહિ જંતને રે;
વસ્તુગતિ કેમ કરી લેવરાય?
આપે દરસે રે આપમાં આતમા,
હુંપદ સહેજે સહેજે રે જાય.
દસ મણ વહ્નિ રે લખીયે કાગળે,
તે લઈ અરીમાં અરપાય;
અલગી ઉષ્ણની રે, અરી નથી દાઝતું,
રતી એક સાચે પાવક અરી થાય.
પારસ વિના રે જે ધાતુ ધાતુ છે,
તેનું કાંઈ હેમ ન થાય
ત્યમ સમઝ્યા વિણ રે જે સાધન કરે,
તેની કાંઈ જીવદશા નવ જાય.
રવિ રવિ કીધે રે રજની નહિ ટળે,
અંધારુ તે ઊગ્યા પછી જાય;
ત્યમ રુદે રવિ ઊગ્યો રે ગુરુગમ જ્ઞાનનો,
તેને અંગે અજવાળું રે થાય.
તરસ ન છીપે રે જળ-જપના કર્યે,
‘ભોજન’ કહ્યે ન ભાંગે ભૂખ;
બ્રહ્મરસ પીધે રે તન તૃષ્ણા ટળે,
તેને અંગે આનંદ ને મહાસુખ
દ્વેત ટળીને રે અદ્વેત થઈ રહ્યા
વાણીરહિત છે એ વિચાર;
કહે અખો રે, તે સમઝ્યા ખરા,
સમઝ્યા છે પરાપરને પાર.
સ્રોત
- પુસ્તક : અખાની કવિતા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 206)
- સંપાદક : કીર્તિદા શાહ
- પ્રકાશક : સાહિત્ય અકાદમી
- વર્ષ : 2009