પેટ કટારી રે, પેરીને સનમુખ ચાલ્યા

પેટ કટારી રે, પેરીને સનમુખ ચાલ્યા,

પાછા ન વળે રે, કોઈના તે ન રહે ઝાલ્યા.

આમા સામાં રે, ઊડે ભાલાં અણિયાળાં,

તે અવસરમાં રે, રહે રાજી તે મતવાળા.

સાચા શૂરા રે, વેરી જેના ઘાવ વખાણે,

જીવિત જૂઠું રે, મરવું તે મંગળ જાણે.

તેની પેરે રે, હરિજન પણ જોઈએ તીખા,

અંતરશત્રુને રે, લાગે અતિ વજ્ર સરીખા.

માથું જાતાં રે, મુખનું પાણી નવ જાવે,

બ્રહ્માનંદ કહે રે, એવા સંત હરિ મન ભાવે.

pet kataarii re, periine samukh chaalyaa