રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
મૈયા બાવરી થઇ રે, માતા બાવરી થઈ;
લૂગડે લપેટ્યો લાલ દીઠો નહિ. મૈયાo
હેલી, ગોદમાં ઘાલી ઈણે બહાર માન્યો;
એવો ચંચળ ચકોર કેમ રહ્યો છાનો? મૈયાo
મૈયા આશ્ચર્ય પામી કહે, કહું છું તુંને;
આવો અકળ કુંવર માહરો વરશે કુને? મૈયાo
હેલી, પરિબ્રહ્મમાં પ્રાક્રળ નથી થોડું;
એવું સરજ્યું હશે વિરંચીએ જોડું! મૈયાo
શિવ સનકાદિક ઈમ કહે છે, વ્યાપ્યા ચૌદેલોક;
કેશ આવે નેત્ર આડે તે ઊંચા કરે કોક. મૈયાo
શાં કીધાં તપ કૌશલ્યાએ ઓછગે મહાલે?
ભાલણ પ્રભુ રઘુનાથ, માનો પાલવડો ઝાલે, મૈયાo
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી ઊર્મિકાવ્યો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 36)
- સંપાદક : જયન્ત પાઠક, રમણલાલ પાઠક
- પ્રકાશક : આદર્શ પ્રકાશન
- વર્ષ : 1983