જીને અમર પુરુષ પધારાયા

જીને અમર પુરુષ પધારાયા,

મેરે દાતા ખલકા ખૂબ બનાયા જી.

બીજ વૃક્ષ મેં વૃક્ષ બીજ મેં, થાણા ઠીક લગાયા;

ખેડનેવાલે ખેડ નિપાયા, કુબુદ્ધિ કપાસીઆ નિપાયા... મેરે દાતા૦

સુષમણ નારી સુતર કાંતે, સુરતા તાર મિલાયા;

તીન ગુણ કા નળી ભરાયા, પાંચ તત્ત્વ કે તાણા... મેરે દાતા૦

બડા ગુરુજી વણને બેઠા, હરદમ તાર મિલાયા;

વણતે વણતે નવ માસ લાગ્યા, પચરંગી રેજા નિપાયા... મેરે દાતા૦

સત્ય સૂઈ શબ્દ કા ધાગા, સીનેહાર કિરતારા;

ટુકડે ટુકડા ભેગા કિયા, સાધન ખૂબ લગાયા... મેરે દાતા૦

ગુરુ હમારા સત્ય કા જ્ઞાની, જૂના પીર જગાયા;

દોઉ કર જોડી ‘લખમો’ બોલ્યા, અંતે રહેજો ભેળા... મેરે દાતા૦

jiine amar purush padhaaraayaa