હમ પરદેશી પંખી સાધુ

હમ પરદેશી પંખી સાધુ

હમ પરદેશી પંખી સાધુ, આ રે દેશ કે નાહીં,

આ રે દેશ કે જીવ અભાગી, પલ પલ મેં પરલાહી... હમ૦

પાંવ વિના ચલના ચાંચ બિન ચુગના, પંખ વિના ઊડ જાઈ,

બિના સુરત કી નુરત હમારી, અનલ ન પહુંચે ત્યાંઈ... હમ૦

આઠો પહોર અધર રહે આસન, કબહુ ન ઊતરે આની,

જ્ઞાની ધ્યાની વિજ્ઞાની થક ગયે, ઐસી અકથ કહાની... હમ૦

છાંયે બેસું તો અગ્નિ વ્યાપે, ધૂપે બહુત શીતાઈ,

છાંયા ધૂપ સે સતગુરુ ન્યારા, હમ હૈ સતગુરુ માંઈ... હમ૦

નિરગુણ રૂપ હમારા સાધુ, સિરગુણ નામ ધરાઈ,

કહે ‘રવિરામ’ નિરંતર વાસા, સબ ઘટ ઝલકે ઝાંઈ... હમ૦

hum pardeshi pankhi saadhu