(કટારી)

બેની મારા રુદિયામાં લાગી રે,

મેરમની ચોધારી મારે કાળજે કટારી...૦

મારી કટારી મૂળદાસ કયે, જુગતે વિચારી જોઈ,

કળા બતાવી, કાયા તણી, કાળજ કાપ્યાં કોઈ;

(હૃદય કમળમાં રમી ગઈ, કાળજ કાપ્યાં કોઈ;)

કાળજ કાપ્યાં ને કરુણા કરી, કીધી મુજ પર મેર,

જોખો મટાડ્યો જમ તણો મને થઈ છે આનંદ લીલાલ્હેર રે...

– મેરમની ચોધારી મારે૦

પેલી કટારીએ પરીક્ષા કરી, બીજીએ સાંધ્યા બાણ,

ત્રીજી રમી ત્રણ ભુવનમાં ચોથીએ વીંધાણાં પ્રાણ;

પ્રાણ વીંધાણા ને પ્રીત બંધાણી દેખાડ્યો દશમો દ્વાર,

કુંચીએ કરસનજીને વિનવું મારી સુરતાની લેજો સંભાળ રે...

– મેરમની ચોધારી મારે૦

આ કટારી કોઈના કહ્યામાં નૈં, નૈં અણી નૈં ધાર,

ઘાયલ કરી ગઈ પાંજરું ઈ તો ગઈ છે આરંપાર;

વારી વારી કહું છું વિઠ્ઠલા, મારા અવગુણનો ધરશો મા સાર,

બેડીનો દેજો બૂડવા મારી બેડલી ઉતારજો ભવ પાર રે...

– મેરમની ચોધારી મારે૦

સાચા સતગુરુ શામ મળ્યા, જુગતે જાદવવીર,

મન પથ્થર હતા તે પાણી કર્યા, કીધાં નીર ભેળાં નીર;

પાય લાગું પરમેસરા, તમે દેખાડ્યું નિજ ધામ,

રામદાસ વચને મૂળદાસ બોલ્યા મારા ગુરુજીએ બતાવ્યું તરવાનું ઠામ રે...

– મેરમની ચોધારી મારે૦