હરિભજન વિના, દુ:ખદરિયા સંસારનો પાર ન આવે

હરિભજન વિના, દુઃખદરિયા સંસારનો પાર ન આવે;

જડબુદ્ધિ જીવ, સંત વિના શુદ્ધ મારગ કોણ બતાવે.

તેં અનેકવાર અવતાર ધર્યા, બહુ કર્મ તણા કોઠાર ભર્યા;

અઘઓઘ તણા અંબાર કર્યા. હરિ...

તું ઝાડ પહાણ જડ રૂપે રહ્યો, તેં શીત વૃષા બહુ તાપ સહ્યો;

તારો ક્લેશ કોણે નવ જાય કહ્યો. હરિ...

ફર્યો ચાર ખાણ લક્ષ ચોરાશી, થયો જળચર સ્થળચર નભવાસી;

માયાબંધનથી ન શક્યો નાસી. હરિ...

પામ્યો મનુષ્યદેહ તેમાં ન મણા, ધનધામ પુત્ર પરિવાર ઘણા;

હવે ગાઈ લે ગુણ ગોવિંદ તણા. હરિ...

કહે પ્રીતમ ચેતી લે પ્રાણી, એવું જનમ મરણનું દુઃખ જાણી;

શું સૂતો છે આળસ આણી. હરિ...

Haribhajan Vina, Dukhdariya Sansarno Par Na Aave