રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
નરસિંહ મહેતા
ઘડપણ કોણે રે મોકલ્યું?- જાણ્યું જોબન રહે સૌ કાળ. (ટેક)
ઉંબરા તો ડુંગરા થયા રે, પાદર થયા પરદેશ;
ગોળી તો ગંગા થઈ રે, અંગે ઊજળા થયા છે કેશ, ઘડ૦ ૧
નહોતું જોઈતું તે શીદ આવિયું રે? નહોતી જોઈ તારી વાટ;
ઘરમાંથી હળવા થયા રે, કહે : ખૂણે ઢાળો એની ખાટ. ઘડ૦ ર
નાનપણે ભાવે લાડવા રે, ઘડપણે ભાવે સેવ;
રોજને રોજ જોઈએ રાબડી રે; એવી બળી રે ઘડપણની ટેવ! ઘડ૦ ૩
પ્રાતઃકાળે પ્રાણ માહરા રે અન્ન વિના અકળાય;
ઘરનાં કહે : મરતો નથી રે, તને બેસી રહેતાં શું થાય? ઘડ૦ ૪
દીકરા તો જૂજવા થયા રે, વહુઅરો દે છે ગાળ;
દીકરીઓને જમાઈ લઈ ગયા રે, હવે ઘડપણના શા હાલ? ઘડ૦ પ
નવ નાડીઓ જૂજવી પડી રે, આવી પહોંચ્યો કાળ;
બૈરાં-છોકરાં ફટ ફટ કરે રે, બાળક દે છે ગાળ. ઘડ૦ ૬
આવી વેળા અંતકાળની રે, દીકરા પધાર્યા દ્વાર;
પાંસળીએથી છોડી વાંસળી રે, લેઈ લીધી તેણી વાર. ઘડ૦ ૭
એવું નફટ છે આ વૃદ્ધપણું રે, મૂકી દો સૌ અહંકાર;
ધરમનાં સત્ય વચન થકી રે મહેતો નરસૈં ઊતર્યો ભવપાર. ઘડ૦ ૮
સ્રોત
- પુસ્તક : નરસિંહ મહેતાના શ્રેષ્ઠ પદ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 107)
- સંપાદક : શીવલાલ જેસલપુરા
- પ્રકાશક : નવભારત સાહિત્ય મંદિર
- વર્ષ : 1997