રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
ફિક્ર મેં ઝિક્ર કુછ ના બની
fikr men jhikr kuchh naa banii
ફકીરુદ્દીન
ફકીરુદ્દીન
ફકીરુદ્દીન ફિક્ર મેં ઝિક્ર કુછ ના બની,
કાયમ દીદાર કો નહિ પેખા,
ઈશ્ક કી ખાટ મેં મૂંઢ સોયો,
આંખિન સે અંધ કો નહિ દેખા.
હુસ્ન બાઝાર મેં શરાબે જામ પી,
કયામત પૂછેગો સાહેબ લેખા,
રામ રહીમ તુંહી કૃષ્ણ કરીમા,
દરવેશ ફકીરુદ્દીને એક દેખા.
સુરત કો આર ગયો, લોક કો વ્યવહાર ગયો,
રોજગાર ડૂબ ગયો, દશા ઐસી આઈ હૈ.
તૂટી ગયો શાહુકાર, ઊઠ ગઈ ધીરધાર,
નાહિ કોઉ કોઉ યાર, બૈરી સગો ભાઈ હૈ.
ખાવે કું મો વિષ નાહિ, રહને કું ઘર નાહિ,
બાત કહાં કહું, યાર સજન દુખદાઈ હૈ.
કહત 'ફકીરુદ્દીન', સુન એ ચતુર જન,
તૂટી ગયે તેા ભી, પક્કે સુરતી સિપાઈ હૈ.
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતના પ્રાચીન અને અર્વાચીન સાહિત્યકારો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 332)
- સંપાદક : કચરાલાલ સવજીભાઈ સોની
- પ્રકાશક : શ્રી ફાર્બસ ગુજરાતી સભા
- વર્ષ : 1940