મરમની માળા રે

મરમની માળા રે

મરમ માળા રે, બાઈ મારા ઘટમાં ફરી,

રૂંવે રૂંવે બોલે રે, તું હી સોહમ સોહમ હરિ, રે જી.

મરમના મણકા દમની દોરડી, જપું અજપા જાપ,

બંકનાળમાં સુરત નિહાળી, મટી ગયા ત્રણે તાપ,

ગંગા ને જમના રે, નિરમળ સબળ ભરી... મરમની૦

તરવેણી અને ઇંગલા પિંગલા, દીસે ચંદ્ર અને સૂર,

ચાર કોસ ચડ દેખા ગગન મેં, વાજે અનહદ તૂર,

બ્રહ્મને લોભાણો રે, નિશાને જઈ નજર ઠરી... મરમની૦

અલેખ પુરુષ સત અવિનાશી, તે તો કળ્યો નવ જાય,

ગુરુ અભરામે મહેર કરી, તેના દાસ 'નબી' ગુણ ગાય,

પાણીના સંગ રે, લૂણ જોને ગયું રે ગળી... મરમની૦

maramnii maalaa re