એક નિશિ શશિ અતિ ઉજાશ, પ્રૌઢ શરદ ઋતુ પ્રકાશ;

એક નિશિ શશિ અતિ ઉજાશ, પ્રૌઢ શરદ ઋતુ પ્રકાશ;

રમન રાસ જગ નિવાસ, ચિત વિલાસ કીને.

મુરલી ધુન અતિ રસાલ, ગેહરે સુર કર ગોપાલ;

તાન માન સુભગ તાલ, મન મરાલ લીને.

બ્રહ્મનિર સુન ભર ઉઠાવ, બનઠત તન અતિ બનાવ;

ચિતવત ગત નૃત ઉઠાવ, હાવ ભાવ સાચે;

હરિહર, આજ હેર હેર, વિકસત સૂર બેર બેર,

ફરગટ ઘટ ફેર ફેર, નટવર નાચે.

ઠેં ઠે બન ત્રંબક ઠોર, ચેંચેં શરનાઈ સોર,

ધેં ધેં બજ પ્રણવ ઘોર, ધેં ધે બોલે.

ઝૂડ ઝુક ઝુક બજન ઝુંઝ ; ટુક ટુક મંજીર રંજ,

ડુક ડુક ઉપંગ અંગ, અતિ ઉમંગ ડોલે.

દ્રગડદાં દ્રગડદાં પખાજ, થ્રગડદા થૈ થૈ સમાજ;

કડકડદા કડકડદા દુકડ ત્રુકડ, ધન થટ રાચે;

હરિહર અજ હેર હેર, ભકસત સુર બેર બેર,

ફૂરગટ ઘટ ફેર ફેર, નટવર નાચે.

(‘રાસાષ્ટક’-છંદ ચર્ચરી-માંથી)

ek nishi shashi ati ujash, prauDh sharad ritu parkash;