રામ રંગે રીખે, કૌશલ્યાકુમાર રામ રંગે રીખે

રામ રંગે રીખે, કૌશલ્યાકુમાર રામ રંગે રીખે. ટેક૦

છબછબ કરતા છેડા પલાળે, પાણીડાં ઢોળે;

ચંચળ ચતુરા રૂદયે ચાંપી, બેસારે ખોળે. રામ૦

કર ગ્રહી લાવે કૌશલ્યા, મહેલે પડસાળે;

ગોત્રજમાનો ઘૃતદીવડો; તે મુઠ્ઠીમાં ઝાલે. રામ૦

દીવડો મ્હેલાવી કૌશલ્યા, મણિ કરમાં આલે;

મણિ તો લઈ મુખમાં મેલે, દેવ નભે ભાળે. રામ૦

સુમિત્રા લાવે શેલડી, તે બાલકને ભાવે;

કટકા લઈ કોરાણે મૂકે પાળી લઈ ચાવે. રામ૦

ઘૂઘરા ઘમકે તેથી ચમકે, ઉતાવળા ચાલે;

કરતણી કોમલ આંગળીઓ, તે ચણિયારે ઘાલે. રામ૦

ઘૂલર ઘસે ખડખડ હસે, ક્રોધ કરે માતા;

બાળપણાને બલિહારી જાય, શંકર ને વિધાતા. રામ૦

અતિ આકળી થઈ માતા, લઈ બારણિયે બેસે;

રાયતણા મસ્તાના મદગળ, વચ્ચે જઈ પેસે. રામ૦

અતિ અડપલા કુંવર આપણા, કહો દિન ક્યમ જાશે?

ભાલણપ્રભુ રઘુનાથજીને, બાંધે પ્રેમતણે પાશે. રામ૦

raam range riikhe, kaushalyaakumaar raam rang riikhe