આવો, ઝૂલડી પહેરાવું,

બાર બાર બલિ જાઉં, લાલાને ઝૂલડી પહેરાવું. (ટેક)

કરમાં લીધી ઝૂલડી, ને પાડે કૌશલ્યા શોર:

રમો રમો રંગમોહોલમાં, હું આપું કનકના મોર. ૧

ઉષ્ણકાળનો ઉન્હો વાયુ કરમાય કોમળ અંગ;

પાયે પહેરાવું મોજડી, પછી રમો સખાને સંગ. ૨

કશ્યપસુત તો કઠણ તપે છે, જક્તને લાગે જ્વાળ;

વિષધર સરખા વિકળ થયા, તવ કોમળ કાયા બાળ. ૩

ગુઝે ઘાલું સુખડી ખાંતે, મેવા લ્યો મોં-માગ્યા;

ભૂમંડળના ભૂપતિ કહેશે, ન્હાના નરપતિ નાગા! ૪

કૌશલ્યાએ કર ગ્રહીને પહેરાવી બે બાંહ્ય;

કસકસી કૌસ્તુભમણિ સરખી, જેમ ન ભૂલે ક્યાંય. ૫

ઝળકતી શી ઝૂલડી પહેરાવી, માતા કરે ચુંબન;

ભાલણ-પ્રભુ રઘુનાથ મારાને સોંપું તન-મન-ધન. ૬

aavo jhuldi paheravu