‘હું લાવવાની છું ફૂલો નવીનવાઈનાં,’
વચન તેં આપ્યું, પછી રાહ જોઈ બેઠો છું
ગુલાબનાં એ હશે? જૂઈનાં કે જાઈનાં
ખબર કશીય નથી, રાહ જોઈ બેઠો છું
કદાચ રાતની રાણી નહીં... ને તું આવે
અને હું બે’ક પળો તો વિચારતો જ રહું
સિતારા દૂર છે, તો મ્હેક કોણ ફેલાવે?
છુપાવી લાવી છે એવું તે શું હથેળીમાં?
હું નામ એક પછી એક પૂછતો જાઉં,
હસીને ચાંદ બતાવી દે તું, હથેળીમાં!
ઈસુના સાતમા સૈકાની ડાબી બાજુએ
નિરાંત નામનું વિસરાયલું સરોવર છે
છકેલી ચાંદની ક્યારેક, યાદ આવે છે?
ને પેલી પોયણી, ક્યારેક યાદ આવે છે?
- તું એને નહિ લાવે?
ન તારું કાંઈ કહેવાય, સાથે લઈ આવે
તું પેલું ફૂલ, જે પેલે દહાડે ઊગેલું
ના રે ના, એ નહિ, એ તો બીજું, આ તો પેલું
ને એની ડાંડલીએ હોય, પેલો તડકો પણ
અપારદર્શી અબોલાને દરમિયાન કરી,
ઝૂકી-ઝૂકી શી નજરમાં નજરને મ્યાન કરી,
તું ખોબલામાં કશું આપી જાય હળવેથી,
શુંનું શું એમાં હશે? ના કળાય, હળવેથી
હું જોઈ લઉં, તો અરે! ઝીણાં ઝીણાં ફૂલ મળે
જે શ્વાસ લેતાં હશે, આની આગલી જ પળે...
કહું તો કોને કહું, ફૂલ શું વિતાડે છે
બચું સુવાસથી તો રંગથી દઝાડે છે
કશેક મારી સમજવામાં ભૂલ છે કે શું?
લઈ તું આવી એ... આખરનાં ફૂલ છે કે શું?
‘hun lawwani chhun phulo nawinwainan,’
wachan ten apyun, pachhi rah joi betho chhun
gulabnan e hashe? juinan ke jainan
khabar kashiy nathi, rah joi betho chhun
kadach ratni rani nahin ne tun aawe
ane hun be’ka palo to wicharto ja rahun
sitara door chhe, to mhek kon phelawe?
chhupawi lawi chhe ewun te shun hatheliman?
hun nam ek pachhi ek puchhto jaun,
hasine chand batawi de tun, hatheliman!
isuna satma saikani Dabi bajue
nirant namanun wisrayalun sarowar chhe
chhakeli chandni kyarek, yaad aawe chhe?
ne peli poyni, kyarek yaad aawe chhe?
tun ene nahi lawe?
na tarun kani kaheway, sathe lai aawe
tun pelun phool, je pele dahaDe ugelun
na re na, e nahi, e to bijun, aa to pelun
ne eni DanDliye hoy, pelo taDko pan
aparadarshi abolane dariyan kari,
jhuki jhuki shi najarman najarne myan kari,
tun khoblaman kashun aapi jay halwethi,
shunnun shun eman hashe? na kalay, halwethi
hun joi laun, to are! jhinan jhinan phool male
je shwas letan hashe, aani aagli ja pale
kahun to kone kahun, phool shun witaDe chhe
bachun suwasthi to rangthi dajhaDe chhe
kashek mari samajwaman bhool chhe ke shun?
lai tun aawi e akharnan phool chhe ke shun?
‘hun lawwani chhun phulo nawinwainan,’
wachan ten apyun, pachhi rah joi betho chhun
gulabnan e hashe? juinan ke jainan
khabar kashiy nathi, rah joi betho chhun
kadach ratni rani nahin ne tun aawe
ane hun be’ka palo to wicharto ja rahun
sitara door chhe, to mhek kon phelawe?
chhupawi lawi chhe ewun te shun hatheliman?
hun nam ek pachhi ek puchhto jaun,
hasine chand batawi de tun, hatheliman!
isuna satma saikani Dabi bajue
nirant namanun wisrayalun sarowar chhe
chhakeli chandni kyarek, yaad aawe chhe?
ne peli poyni, kyarek yaad aawe chhe?
tun ene nahi lawe?
na tarun kani kaheway, sathe lai aawe
tun pelun phool, je pele dahaDe ugelun
na re na, e nahi, e to bijun, aa to pelun
ne eni DanDliye hoy, pelo taDko pan
aparadarshi abolane dariyan kari,
jhuki jhuki shi najarman najarne myan kari,
tun khoblaman kashun aapi jay halwethi,
shunnun shun eman hashe? na kalay, halwethi
hun joi laun, to are! jhinan jhinan phool male
je shwas letan hashe, aani aagli ja pale
kahun to kone kahun, phool shun witaDe chhe
bachun suwasthi to rangthi dajhaDe chhe
kashek mari samajwaman bhool chhe ke shun?
lai tun aawi e akharnan phool chhe ke shun?
સ્રોત
- પુસ્તક : સેલ્લારા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 74)
- સર્જક : ઉદયન ઠક્કર
- પ્રકાશક : ઇમેજ પબ્લિકેશન પ્રા. લિ.
- વર્ષ : 2003