પરોઢ થાતાં, સૂર્યકિરણના પહેલા સ્પર્શે

પરોઢ થાતાં, સૂર્યકિરણના પહેલા સ્પર્શે

નળિયાં સૌ સોનેરી લાગે,

આળસ મરડી, નળિયાંનું ત્યાં ઊભા થવું

ને કિરપોદાદો મંત્રગાનથી

ફળિયું આખું ગજવે.

તુલસીક્યારે, લજ્જાના શણગાર ધરીને

હેતલવહુનું, તાંબાના ચકચકતા લોટે,

જળની ધારે,

સૂર્યદેવનું સમરણ મીઠું લાગે.

ખભે ભેરવી ડાંગ,

રબારી જેહો જ્યારે સાદ પાડતો

ગામ વચેથી નીકળે ત્યારે

ગાયભેંસનું ધણ આખુંયે

પૂચ્છ ઉલાળી હફરક કરતું નીકળે.

સીમહેવાયો રણમલકાકો,

સાફામાં સૂરજને બાંધી

ગાડું લઈને ખેતર જાવા નીકળે.

વખતે-રેંટ-મૂઠ-નારનો સાંજે

છોડેલો એ દાવ લેવાને

છૈયાં સઘળાં ઊમટે...

ગમાણમાં બાંધી રાખેલી પાડી એની

કૌતુક નજરે દુનિયા આખી નીરખે...

parodh thata, suryakiranna pahela sparshe