sarjnakshne - Mukta Padya | RekhtaGujarati

વરાળની રુંવાટી પર હું થરકું

સરકું શ્વેત કમળની નાભિમાં-

જ્યાં

વિશ્વો રજકણ થઈને ઊડે

સચરાચરના તંગ મત્ત હોલ્લારા ઊડે

ફૂંકાતા, ફેલાતા, રગરગ વિખરાતા

જ્યાં

પ્રાણ સકળ ભૂત એક પિણ્ડમાં,

લહેરાતાં, લહેરાતાં કૈં લહેરાય

સ્વરોનાં વ્હાણ;

ખોદતું જાય

કશું

કૈં

સાગરનાં તળ ઊંડે ઊંડે

સાગરતળમાં અણપ્રિચ્છ્યાં આકાશ જઈને બૂડે

પંખીનો ચ્હેંકાર ઊડે

ને

ગર્ભમાં સરકું સ્હેજ,

રે થરકું સ્હેજ

ને કંપે શબ્દસપાટી ભૂર્જપત્રમાં!

સ્રોત

  • પુસ્તક : આધુનિક ગુજરાતી કવિતા (1950-2010) (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 71)
  • સંપાદક : કમલ વોરા, પ્રવીણ પંડ્યા
  • પ્રકાશક : સાહિત્ય અકાદમી
  • વર્ષ : 2017