સૂરજ રમતો ભમતો ઊગ્યો.
ઊગ્યો એવો દરિયો થઈને તેજલ રંગે છલક્યો.
ને વનકન્યાના કેશકલાપે
આવળિયાનું ફૂલ થઈને મલક્યો.
ફૂલ ઉપરથી પવન બનીને છૂટ્યો
ને નવજાતક પંખીની ચાંચે
સૂર બનીને ફૂટ્યો.
વૃક્ષ તણી ડાળીએ બેસી
નીડ બનીને ઝૂલ્યો;
ઘૂવડની આંખો શોધીને
અંધકારમાં પોતાનેયે ભૂલ્યો!
કોણે એને ઊંચકી ત્યાંથી
કોક કવિની નિશ્ચલ આંખે મૂક્યો
કે નવપરિણીતના શયનાગારે
ચાંદરણું થઈ ઝૂક્યો!
suraj ramto bhamto ugyo
ugyo ewo dariyo thaine tejal range chhalakyo
ne wankanyana keshaklape
awaliyanun phool thaine malakyo
phool uparthi pawan banine chhutyo
ne nawjatak pankhini chanche
soor banine phutyo
wriksh tani Daliye besi
neeD banine jhulyo;
ghuwaDni ankho shodhine
andhkarman potaneye bhulyo!
kone ene unchki tyanthi
kok kawini nishchal ankhe mukyo
ke nawaparinitna shaynagare
chandaranun thai jhukyo!
suraj ramto bhamto ugyo
ugyo ewo dariyo thaine tejal range chhalakyo
ne wankanyana keshaklape
awaliyanun phool thaine malakyo
phool uparthi pawan banine chhutyo
ne nawjatak pankhini chanche
soor banine phutyo
wriksh tani Daliye besi
neeD banine jhulyo;
ghuwaDni ankho shodhine
andhkarman potaneye bhulyo!
kone ene unchki tyanthi
kok kawini nishchal ankhe mukyo
ke nawaparinitna shaynagare
chandaranun thai jhukyo!
સ્રોત
- પુસ્તક : કિમપિ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 39)
- સર્જક : અનિરુદ્ધ બ્રહ્મભટ્ટ
- પ્રકાશક : આર. આર. શેઠ
- વર્ષ : 1983