જેરામ પટેલનાં નવાં ચિત્રો વચ્ચે
jeram patelna nava chitro vachche


કાળાં કાળાં જેરામી ગચિયાંમાં આજે ભૂત ભરાયાં
ઢીંક મારતાં ઊપડ્યાં!
આ ગચિયાં
જે એક વાર તો
અધ્ધર
ભારેખમ
તોળાઈ
લટકતાં
હતાં
હલ્યાચલ્ચા વિણ
કાળાં
સફેદ
કેનવાસની
વચ્ચો
વચ;
હવે એ નજરોને, દૃશ્યોને, ફ્રેમોને, ફલકોને ઢીંક દઈ ફંગોળી પોતાની
પીઠે લઈ ખદડબ ખદડબ દોડ્યાં.
મસ્ત જનાવર! અલમસ્ત જનાવર! બહુશિંગાળાં!
પળભર થમ્ભે! સૂંઘે!
જે કૈં બચી ગયું હો અહીંયાં એને એક હિલોળે જાડી ગરદન
આમ ઘુમાવી ફંગોળે પોતાની પીઠે!
જનાવરો આ ખદડબ ખદડબ દોડ્યાં બધુંય પીઠે ખડકી આઘે આઘે આઘે
કોક જગાએ ઊંડી ખોમાં ફગવી દેવા.
થમ્ભે એક ચિત્રમાં વળી ઊપડે, દોડે, ઘૂસે આ પડખેના ચિત્ર ફલકમાં
ત્યાંની સઘળી ચીજવસ્તુઓ લીયે ઉઠાવી પીઠે પાછાં ખદડબ દોડે બ્હાર
નજરની કોઈ ઊંડી ખોમાં સન્ધું ફગવી દેવા;
વળી ઊપડે, ક્યાં?
આ કેનવાસની ફ્રેમો તોડી, સફેદની સીમાઓ છોડી. ક્યાં?
આવ્યા’તા એ,
મને યાદ છે, વરસો પહેલાં,
આ જેરામી આકારો, આ કાળા ભરચક
વજનદાર
તોળાતા
થમ્ભ્યા’તા
ઊભા’તા
નવલી ગુજરાતી કવિતાની પાસે, પેલા રે મઠ મધ્યે, ને મુમ્બઈના
નગર અરણ્યે,
જેમ જરી નજદીક જઈ નન્દીશ્વર જોતા હો વન મધ્યે ઉગ્ર
તપસ્વી દીપ્ત અપર્ણા ગિરિકન્યાને.
હા.
હા મને યાદ છે.
હા હા એ જ સુમારે, ઓગણીસસેં સાઈઠ પાંસઠ, એ વરસોમાં,
ભરચક ભારે એ આકારો આવ્યા’તા. તો ક્યાંથી?
ઇતિહાસોની શરૂઆતના સીમાડાને ખરીઓથી ફેંદીને આ બાજુ
એ તો આવ્યા’તા.
જાણે કોઈ પોતીકું જણ આ બાજુ આવ્યું હોય ના? એની ગન્ધ શોધતાં.
એ જેરામી ગચિયાં ગંજાવર ગુજરાતી કવિતાની પડખે આવી ઊભાં’તાં.
કશુંય બોલ્યા વગર, બળૂકાં, વજનદાર, ઊંચકી શકાય નહીં એવાં.
ને પોતાનાં.
ખોદી શકાય નહીં એવા ‘શંકરના અવાજના પહાડોમાં એ ત્યારે ઊભી’તી
... તપતી દીપ્ત અપર્ણા...પેલી પરમ રૂપસી ઓ ગુજરાતી કવિતા.
આજે?
પણ આ આજે?
પેલાં જૂનાં કાળાં ગચિયાંમાંથી કોણ પડ્યું આ બ્હાર? ચામડી થથરાવીને,
ખંખેરીને ખૂંધ? શિંગડાં ઉલાળતું? ખરીઓ પછાડતું? નવું?
બ્હાર પડ્યાં છે, ખોદી નાખે છે, ગરજે છે, નાખે છે ફૂંફાડા, થઈને
નવાંનકોરધકોર પડ્યાં છે બ્હાર, કોણ છે?
નવતર છે, આ ઢીંક મારતાં ફંગોળે છે નગર સંસ્કૃતિ સહુને ગરદન
શિંગ ફેરવી ફેંકે છે પોતાની પીઠે દોડે
ખદડબ ખદડબ ખદડબ આગળ ને આગળ, ક્યાં?
કાળાં કાળાં કૂદી કૂદી કેનવાસનાં કેનવાસને કચડી નાખી ક્યાંક દોડતાં
આ જેરામી ગચિયાંમાં શાં ભૂત ભરાયાં? ના ભૂત ભરાયાં ભૂતકાળનાં
કે ના નિશ્ચિત ભાવિ કે ના સપાટ સામ્પ્રત,
આ તો કેવળ અજબગજબનાં જોમ ભરાયાં, ભૂરાયાં
ક્યાં જશે?
નથી એ આવ્યાં જૂના પ્રાગ ઇતિહાસી સીમાડેથી પેલે,
આ તો પહેલુંવહેલું દેખાયાં છે આજે અહીંયાં
આ બાજુ આવ્ચાં છે આ તો ઇતિહાસોના અંત પછીની સીમ વળોટી,
આગળનાં સૂમસામ થાનકો
સૂન વળોટી,
છેક સમયના છેલ્લાવેલ્લા છેડાની સૂમસામ પછીતે વસનારાં આ,
અંત, સમયનો, અંત, સંસ્કૃતિ, યંત્રો, નગરો, રાજ્યો, વાણી, વિચાર,
દૃશ્યો, માણસનો જે અંત.
એ અંત પછીતે વસનારાં આ.
આવ્યાં.
અંત પછી શું હોય? કશું ના હોય છતાંયે હોય.
અંતની પેલી બાજુ કળણોમાં ખૂંપીને ઊભી નારી.
જેરામી ગચિયાં મૂકે છે દોટ પ્હોંચવા ત્ચાં જ્યાં ગરકે
ગરક ગરકતી ધરણી.
તલાતલ ખૂંપી ચાલી ધરણી.
ધરણી. યંત્રો, નગરો, રાજ્યો, વિચાર, વાણી, માણસ કશા વગરની ધરણી.
ધરણી કશુંય ના ધારણ કરતી, ને મૂંગી.
ને આ જાનદાર કાળાં ગચિયાં જેરામી
અહીંયાં આવ્યાં છે રહ્યોસહ્યો હો ભાર, નાર પર,
ઉશેટીકને એકવારકો એને ઊંડી ખોમાં નાખી દેશે.
પછી ક્યાં જશે?
જાનદાર આ જાનવરો જેરામી...
વરાહ છે? સૂવર છે? રાઇનોસોરસ? શું છે?
કે જેરામી જોમભર્યા અણજાણ્ચાં
એકે નામ વગરનાં,
એકે ઠામ વગરનાં,
એકે ઓળખ કે પહેચાન વગરનાં?
નકરી ગતિનાં નકરાં રૂપ?
દોડતાં
પોતાને પીઠે લાદીને અહીંનાં સઘળાં રૂપો સઘળી નજર.
નમાવે શિર આદરથી
ટટાર બળકટ શિંગ શિશ્ન દાંતરડી નાખે નીચે
ખોમાં ઊંડે ફળદ્રૂપ કાદવમાં નાંખે,
સીમાડા સઘળા તોડે,
ઊંચકે
અધ્ધર
અધ્ધર
અધ્ધર
અધ્ધર
કેન્વાસની ફ્રેમ તોડતાં અધ્ધર, સઘળાં દૃશ્ય ફલકથી અધ્ધર
નજરોથીયે અધ્ધર
ધરા આખીને કાઢે
ઊંડા અજવાળાંના કાદવમાંથી ધરા આખીને કાઢે.
નવલી નવલી નવલી ધરા,
નવેલી નવલી વાણી, હવે
બની કવિતા યે નવી-નકોર!
ખૂંતી ગઈ’તી જે હમણાંની ચકાચોંધ અજવાળાંઓના ગન્ધાતા ઝળહળ
ગુજરાતી ગારામાં.
કાળા અન્ધકારની નવી મ્હેકની ઇચ્છા કરતી કામ્ય કામિની નારી,
પેલી થરથર કરતી ધરાને ધરી
આખેઆખી પોતાની દાંતરડી પર, જો,
જો જો જો જો,
તોળે છે આ
અધ્ધર
અધ્ધર
અધ્ધર
અધ્ધર
જોને....
(માર્ચ ૨૦૧૧)
kalan kalan jerami gachiyanman aaje bhoot bharayan
Dheenk martan upaDyan!
a gachiyan
je ek war to
adhdhar
bharekham
tolai
lataktan
hatan
halyachalcha win
kalan
saphed
kenwasni
wachcho
wach;
hwe e najrone, drishyone, phremone, phalkone Dheenk dai phangoli potani
pithe lai khadDab khadDab doDyan
mast janawar! almast janawar! bahushingalan!
palbhar thambhe! sunghe!
je kain bachi gayun ho ahinyan ene ek hilole jaDi gardan
am ghumawi phangole potani pithe!
janawro aa khadDab khadDab doDyan badhunya pithe khaDki aaghe aaghe aaghe
kok jagaye unDi khoman phagwi dewa
thambhe ek chitrman wali upDe, doDe, ghuse aa paDkhena chitr phalakman
tyanni saghli chijwastuo liye uthawi pithe pachhan khadDab doDe bhaar
najarni koi unDi khoman sandhun phagwi dewa;
wali upDe, kyan?
a kenwasni phremo toDi, saphedni simao chhoDi kyan?
awya’ta e,
mane yaad chhe, warso pahelan,
a jerami akaro, aa kala bharchak
wajandar
tolata
thambhya’ta
ubha’ta
nawli gujarati kawitani pase, pela re math madhye, ne mumbina
nagar aranye,
jem jari najdik jai nandishwar jota ho wan madhye ugr
tapaswi deept aparna girikanyane
ha
ha mane yaad chhe
ha ha e ja sumare, ognissen saith pansath, e warsoman,
bharchak bhare e akaro awya’ta to kyanthi?
itihasoni sharuatna simaDane khariothi phendine aa baju
e to awya’ta
jane koi potikun jan aa baju awyun hoy na? eni gandh shodhtan
e jerami gachiyan ganjawar gujarati kawitani paDkhe aawi ubhan’tan
kashunya bolya wagar, balukan, wajandar, unchki shakay nahin ewan
ne potanan
khodi shakay nahin ewa ‘shankarna awajna pahaDoman e tyare ubhi’ti
tapti deept aparna peli param rupasi o gujarati kawita
aje?
pan aa aaje?
pelan junan kalan gachiyanmanthi kon paDyun aa bhaar? chamDi thathrawine,
khankherine khoondh? shingDan ulaltun? khario pachhaDtun? nawun?
bhaar paDyan chhe, khodi nakhe chhe, garje chhe, nakhe chhe phumphaDa, thaine
nawannkoradhkor paDyan chhe bhaar, kon chhe?
nawtar chhe, aa Dheenk martan phangole chhe nagar sanskriti sahune gardan
shing pherwi phenke chhe potani pithe doDe
khadDab khadDab khadDab aagal ne aagal, kyan?
kalan kalan kudi kudi kenwasnan kenwasne kachDi nakhi kyank doDtan
a jerami gachiyanman shan bhoot bharayan? na bhoot bharayan bhutkalnan
ke na nishchit bhawi ke na sapat samprat,
a to kewal ajabagajabnan jom bharayan, bhurayan
kyan jashe?
nathi e awyan juna prag itihasi simaDethi pele,
a to pahelunwhelun dekhayan chhe aaje ahinyan
a baju awchan chhe aa to itihasona ant pachhini seem waloti,
agalnan sumsam thanko
soon waloti,
chhek samayna chhellawella chheDani sumsam pachhite wasnaran aa,
ant, samayno, ant, sanskriti, yantro, nagro, rajyo, wani, wichar,
drishyo, manasno je ant
e ant pachhite wasnaran aa
awyan
ant pachhi shun hoy? kashun na hoy chhatanye hoy
antni peli baju kalnoman khumpine ubhi nari
jerami gachiyan muke chhe dot phonchwa tchan jyan garke
garak garakti dharni
talatal khumpi chali dharni
dharni yantro, nagro, rajyo, wichar, wani, manas kasha wagarni dharni
dharni kashunya na dharan karti, ne mungi
ne aa janadar kalan gachiyan jerami
ahinyan awyan chhe rahyosahyo ho bhaar, nar par,
ushetikne ekwarko ene unDi khoman nakhi deshe
pachhi kyan jashe?
janadar aa janawro jerami
warah chhe? suwar chhe? rainosoras? shun chhe?
ke jerami jombharya anjanchan
eke nam wagarnan,
eke tham wagarnan,
eke olakh ke pahechan wagarnan?
nakri gatinan nakran roop?
doDtan
potane pithe ladine ahinnan saghlan rupo saghli najar
namawe shir adarthi
tatar balkat shing shishn dantarDi nakhe niche
khoman unDe phaladrup kadawman nankhe,
simaDa saghla toDe,
unchke
adhdhar
adhdhar
adhdhar
adhdhar
kenwasni phrem toDtan adhdhar, saghlan drishya phalakthi adhdhar
najrothiye adhdhar
dhara akhine kaDhe
unDa ajwalanna kadawmanthi dhara akhine kaDhe
nawli nawli nawli dhara,
naweli nawli wani, hwe
bani kawita ye nawi nakor!
khunti gai’ti je hamnanni chakachondh ajwalanona gandhata jhalhal
gujarati garaman
kala andhkarni nawi mhekni ichchha karti kamya kamini nari,
peli tharthar karti dharane dhari
akheakhi potani dantarDi par, jo,
jo jo jo jo,
tole chhe aa
adhdhar
adhdhar
adhdhar
adhdhar
jone
(march 2011)
kalan kalan jerami gachiyanman aaje bhoot bharayan
Dheenk martan upaDyan!
a gachiyan
je ek war to
adhdhar
bharekham
tolai
lataktan
hatan
halyachalcha win
kalan
saphed
kenwasni
wachcho
wach;
hwe e najrone, drishyone, phremone, phalkone Dheenk dai phangoli potani
pithe lai khadDab khadDab doDyan
mast janawar! almast janawar! bahushingalan!
palbhar thambhe! sunghe!
je kain bachi gayun ho ahinyan ene ek hilole jaDi gardan
am ghumawi phangole potani pithe!
janawro aa khadDab khadDab doDyan badhunya pithe khaDki aaghe aaghe aaghe
kok jagaye unDi khoman phagwi dewa
thambhe ek chitrman wali upDe, doDe, ghuse aa paDkhena chitr phalakman
tyanni saghli chijwastuo liye uthawi pithe pachhan khadDab doDe bhaar
najarni koi unDi khoman sandhun phagwi dewa;
wali upDe, kyan?
a kenwasni phremo toDi, saphedni simao chhoDi kyan?
awya’ta e,
mane yaad chhe, warso pahelan,
a jerami akaro, aa kala bharchak
wajandar
tolata
thambhya’ta
ubha’ta
nawli gujarati kawitani pase, pela re math madhye, ne mumbina
nagar aranye,
jem jari najdik jai nandishwar jota ho wan madhye ugr
tapaswi deept aparna girikanyane
ha
ha mane yaad chhe
ha ha e ja sumare, ognissen saith pansath, e warsoman,
bharchak bhare e akaro awya’ta to kyanthi?
itihasoni sharuatna simaDane khariothi phendine aa baju
e to awya’ta
jane koi potikun jan aa baju awyun hoy na? eni gandh shodhtan
e jerami gachiyan ganjawar gujarati kawitani paDkhe aawi ubhan’tan
kashunya bolya wagar, balukan, wajandar, unchki shakay nahin ewan
ne potanan
khodi shakay nahin ewa ‘shankarna awajna pahaDoman e tyare ubhi’ti
tapti deept aparna peli param rupasi o gujarati kawita
aje?
pan aa aaje?
pelan junan kalan gachiyanmanthi kon paDyun aa bhaar? chamDi thathrawine,
khankherine khoondh? shingDan ulaltun? khario pachhaDtun? nawun?
bhaar paDyan chhe, khodi nakhe chhe, garje chhe, nakhe chhe phumphaDa, thaine
nawannkoradhkor paDyan chhe bhaar, kon chhe?
nawtar chhe, aa Dheenk martan phangole chhe nagar sanskriti sahune gardan
shing pherwi phenke chhe potani pithe doDe
khadDab khadDab khadDab aagal ne aagal, kyan?
kalan kalan kudi kudi kenwasnan kenwasne kachDi nakhi kyank doDtan
a jerami gachiyanman shan bhoot bharayan? na bhoot bharayan bhutkalnan
ke na nishchit bhawi ke na sapat samprat,
a to kewal ajabagajabnan jom bharayan, bhurayan
kyan jashe?
nathi e awyan juna prag itihasi simaDethi pele,
a to pahelunwhelun dekhayan chhe aaje ahinyan
a baju awchan chhe aa to itihasona ant pachhini seem waloti,
agalnan sumsam thanko
soon waloti,
chhek samayna chhellawella chheDani sumsam pachhite wasnaran aa,
ant, samayno, ant, sanskriti, yantro, nagro, rajyo, wani, wichar,
drishyo, manasno je ant
e ant pachhite wasnaran aa
awyan
ant pachhi shun hoy? kashun na hoy chhatanye hoy
antni peli baju kalnoman khumpine ubhi nari
jerami gachiyan muke chhe dot phonchwa tchan jyan garke
garak garakti dharni
talatal khumpi chali dharni
dharni yantro, nagro, rajyo, wichar, wani, manas kasha wagarni dharni
dharni kashunya na dharan karti, ne mungi
ne aa janadar kalan gachiyan jerami
ahinyan awyan chhe rahyosahyo ho bhaar, nar par,
ushetikne ekwarko ene unDi khoman nakhi deshe
pachhi kyan jashe?
janadar aa janawro jerami
warah chhe? suwar chhe? rainosoras? shun chhe?
ke jerami jombharya anjanchan
eke nam wagarnan,
eke tham wagarnan,
eke olakh ke pahechan wagarnan?
nakri gatinan nakran roop?
doDtan
potane pithe ladine ahinnan saghlan rupo saghli najar
namawe shir adarthi
tatar balkat shing shishn dantarDi nakhe niche
khoman unDe phaladrup kadawman nankhe,
simaDa saghla toDe,
unchke
adhdhar
adhdhar
adhdhar
adhdhar
kenwasni phrem toDtan adhdhar, saghlan drishya phalakthi adhdhar
najrothiye adhdhar
dhara akhine kaDhe
unDa ajwalanna kadawmanthi dhara akhine kaDhe
nawli nawli nawli dhara,
naweli nawli wani, hwe
bani kawita ye nawi nakor!
khunti gai’ti je hamnanni chakachondh ajwalanona gandhata jhalhal
gujarati garaman
kala andhkarni nawi mhekni ichchha karti kamya kamini nari,
peli tharthar karti dharane dhari
akheakhi potani dantarDi par, jo,
jo jo jo jo,
tole chhe aa
adhdhar
adhdhar
adhdhar
adhdhar
jone
(march 2011)



સ્રોત
- પુસ્તક : મહાભોજ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 73)
- સર્જક : સિતાંશુ યશશ્ચન્દ્ર
- પ્રકાશક : આર. આર. શેઠની કંપની
- વર્ષ : 2019