
[વસંતતિલકા]
આ એક જાનવર ને વિદવાન બીજો;
એવા કુભેદ કરજો ન અમારી વચ્ચે;
ભાળે ન સામ્ય અમ બેઉની વચ્ચે અંધા,
કાં કે અમે લઘુમતી, બહુસંખ્ય તેઓ!
જ્ઞાની અમો ઉભય, રે નીરખો અમારાં
ડાચાં પરે જ શું ન અંકિત દિવ્ય પ્રજ્ઞા?
પ્રેમી અમે શું કમ એકબીજાથી? બોલો!
સૌંદર્ય શું ઉભયને નયણે ન સ્પષ્ટ?
દૂરત્વ એ જ દુઃખ છે! પશુ ને મનુષ્યો
દૂર ધકેલી સરસાઈ બડાઈ મારે
રે માનવી અવર માનવને હટાવી;
સૌંદર્યશીલ, બહાદુર ઠરેછ પોતે.
[wasantatilka]
a ek janwar ne widwan bijo;
ewa kubhed karjo na amari wachche;
bhale na samya am beuni wachche andha,
kan ke ame laghumti, bahusankhya teo!
gyani amo ubhay, re nirkho amaran
Dachan pare ja shun na ankit diwya pragya?
premi ame shun kam ekbijathi? bolo!
saundarya shun ubhayne nayne na aspasht?
duratw e ja dukha chhe! pashu ne manushyo
door dhakeli sarsai baDai mare
re manawi awar manawne hatawi;
saundaryshil, bahadur tharechh pote
(1940)
[wasantatilka]
a ek janwar ne widwan bijo;
ewa kubhed karjo na amari wachche;
bhale na samya am beuni wachche andha,
kan ke ame laghumti, bahusankhya teo!
gyani amo ubhay, re nirkho amaran
Dachan pare ja shun na ankit diwya pragya?
premi ame shun kam ekbijathi? bolo!
saundarya shun ubhayne nayne na aspasht?
duratw e ja dukha chhe! pashu ne manushyo
door dhakeli sarsai baDai mare
re manawi awar manawne hatawi;
saundaryshil, bahadur tharechh pote
(1940)



સ્રોત
- પુસ્તક : સોના નાવડી (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 23)
- સંપાદક : જયંત મેઘાણી
- પ્રકાશક : ગુજરાત સાહિત્ય અકાદમી
- વર્ષ : 1997