
‘ટિકેટ લાવો’,
કોલાહલને વહી જાતી ગાડીમાં
ટિકેટનો ચેકર ભીડ ભેદી
આગે વધે, તેમ રૂઆબી એનો
આજ્ઞાર્થ કોલાહલ ભેદી સર્વે
વીંધી રહ્યો ભિક્ષુક દંપતીને.
ઉચાટને આંતરમાંહી સંઘરી,
ને દૈન્યને આનન પે પ્રસારી,
આજીજીઓથી ઊભરાતી આંખે
એ એકવસ્ત્રા ત્યમ એકટંગા
ભિખારિણી નાનલ બાલુડાને
ગોદે દબાવી, વધુ છોભીલી થઈ
સંકોરતી જીરણ વસ્ત્ર, અંગને
સાહેબને જોઈ રહી વિમાસણે.
ભિખારીનીયે દૃગ દૃષ્ટિહીણી
ચોળાઈ કૈં બે ક્ષણ, ને અવાજની
દિશા શું મંડાઈ, નિશાન શોધતી
સાહેબને આર્દ્ર થવા કહી રહી.
ને દુન્યવી રંગથી અજ્ઞ એવો
હસી રહ્યો બાળ ત્રણેય શું ટીકી.
સાહેબને ખાત્રી હતી પ્રવાસી આ
રેલ્વે તણાં દોષિત, ને સદાયનાં.
ને કાયદો ત્યાં ચરિતાર્થ થાવા
મથી રહ્યો આંખ પરોવી ફર્જ શું.
સમાજનાં અંગની ફોડલી શાં,
ભિખારી આ ખ્યાલ લઈ નવી ધરી
સાહેબ – હૈયે ચકરાઈને જરી
પ્રશ્નાર્થ કૈં આંકી રહ્યો નવા નવા
સમાજનું અંગ? પછીત કેરો
ડબ્બા મહીનો સમુદાય રંગીલો
આચાર ભાતીગળની અદા થકી
આંકી રહ્યો ચિત્ર સમાજ કેરું.
સમાજમાં વિકૃતિ હોય ના તો
શું ઊપસે ફોડલી અંગ ભાગે?
ઠગો કંઈ શ્વેત નિજાર્થ સાધવા
ઉઠાવી જૈ બાળક લાગ મેળવી
ને આંખ ફોડી, પગ આમળી દઈ
ભિક્ષાર્થ મૂકે ફરતાં અહીં તહીં.
અપંગ આવાં જનની કમાણી પે
મ્હાલે ઝૂલે વર્ગ અપંગ તે કશો!
આ આંધળો મર્દ વ લૂલી બાયડી
શું હોય ના ભોગ બનેલ એ વિધે?
ને એ પછી તો બહુરૂપિણી શી
તગી રહી નૈતિકતા વિરૂપ થૈ.
એથી ય ઝાઝું : અદનાં ભિખારી આ
અન્યોન્ય જે હૂંફ દઈ વિરાજતાં
ને મુક્ત દામ્પત્યની વેલડી તણા
ગંધેભર્યા પુષ્પની ભાળ રાખતાં
તે ભાવ, ને આત્મવિલીનતા તે
ફોરી રહ્યાં ને અધિકારી જીવને
દામ્પત્યનો જે કંઈ આંક, તેહને
ઝાંખો કરીને લજવી રહ્યાં ઘણું.
સમાજની નૈતિકતા વિવર્ધતા
સાહેબને લિપ્ત હતો જ કાયદો,
પરંતુ આ ભિક્ષુક દંપતીને
ને એમને દેવ થકી મળેલ ને
નિહાળી ભીડે ય અપૂર્વ રાજતાં;
કો ખાદ્ય તીખા સમું દૃશ્ય તિકત આ
પ્રેરી રહ્યું કૈં ચચણાટ હૈયે
ને મીઠડો કૈં દ્રવ નવ્ય સંગે.
કાનૂન ત્યાં કામ્ય હતો મહાન,
કર્તવ્યનો ભાર હતો મહત્તર,
ત્યાં કિંતુ ભદ્રા અનુભૂતિ પ્રેરતી
બની રહી માનવતા મહત્તમ.
હૈયેથી હોઠે નહિ આવી તોયે
કર્તવ્યનિષ્ઠા વિલસી રહી શી!
ને માનવી ભાવથી સિકત – આર્દ્ર
સાહેબથી ભિક્ષુક બેલડીને
– કોલાહલે વૃદ્ધિની ભીતિ શંકતાં—
કહી શકાયું ન, ‘ટિકેટ લાવો.’
‘tiket lawo’,
kolahalne wahi jati gaDiman
tiketno chekar bheeD bhedi
age wadhe, tem ruabi eno
agyarth kolahal bhedi sarwe
windhi rahyo bhikshuk damptine
uchatne antarmanhi sanghri,
ne dainyne aanan pe prasari,
ajijiothi ubhrati ankhe
e ekwastra tyam ektanga
bhikharini nanal baluDane
gode dabawi, wadhu chhobhili thai
sankorti jiran wastra, angne
sahebne joi rahi wimasne
bhikhariniye drig drishtihini
cholai kain be kshan, ne awajni
disha shun manDai, nishan shodhti
sahebne aardr thawa kahi rahi
ne dunyawi rangthi agya ewo
hasi rahyo baal trney shun tiki
sahebne khatri hati prawasi aa
relwe tanan doshit, ne sadaynan
ne kaydo tyan charitarth thawa
mathi rahyo aankh parowi pharj shun
samajnan angni phoDli shan,
bhikhari aa khyal lai nawi dhari
saheb – haiye chakraine jari
prashnarth kain aanki rahyo nawa nawa
samajanun ang? pachhit kero
Dabba mahino samuday rangilo
achar bhatigalni ada thaki
anki rahyo chitr samaj kerun
samajman wikriti hoy na to
shun upse phoDli ang bhage?
thago kani shwet nijarth sadhwa
uthawi jai balak lag melwi
ne aankh phoDi, pag aamli dai
bhiksharth muke phartan ahin tahin
apang awan janani kamani pe
mhale jhule warg apang te kasho!
a andhlo mard wa luli bayDi
shun hoy na bhog banel e widhe?
ne e pachhi to bahurupini shi
tagi rahi naitikta wirup thai
ethi ya jhajhun ha adnan bhikhari aa
anyonya je hoomph dai wirajtan
ne mukt dampatyni welDi tana
gandhebharya pushpni bhaal rakhtan
te bhaw, ne atmawilinta te
phori rahyan ne adhikari jiwne
dampatyno je kani aank, tehne
jhankho karine lajwi rahyan ghanun
samajni naitikta wiwardhta
sahebne lipt hato ja kaydo,
parantu aa bhikshuk damptine
ne emne dew thaki malel ne
nihali bhiDe ya apurw rajtan;
ko khadya tikha samun drishya tikat aa
preri rahyun kain chachnat haiye
ne mithDo kain draw nawya sange
kanun tyan kamya hato mahan,
kartawyno bhaar hato mahattar,
tyan kintu bhadra anubhuti prerti
bani rahi manawta mahattam
haiyethi hothe nahi aawi toye
kartawynishtha wilsi rahi shee!
ne manawi bhawthi sikat – aardr
sahebthi bhikshuk belDine
– kolahle wriddhini bhiti shanktan—
kahi shakayun na, ‘tiket lawo ’
‘tiket lawo’,
kolahalne wahi jati gaDiman
tiketno chekar bheeD bhedi
age wadhe, tem ruabi eno
agyarth kolahal bhedi sarwe
windhi rahyo bhikshuk damptine
uchatne antarmanhi sanghri,
ne dainyne aanan pe prasari,
ajijiothi ubhrati ankhe
e ekwastra tyam ektanga
bhikharini nanal baluDane
gode dabawi, wadhu chhobhili thai
sankorti jiran wastra, angne
sahebne joi rahi wimasne
bhikhariniye drig drishtihini
cholai kain be kshan, ne awajni
disha shun manDai, nishan shodhti
sahebne aardr thawa kahi rahi
ne dunyawi rangthi agya ewo
hasi rahyo baal trney shun tiki
sahebne khatri hati prawasi aa
relwe tanan doshit, ne sadaynan
ne kaydo tyan charitarth thawa
mathi rahyo aankh parowi pharj shun
samajnan angni phoDli shan,
bhikhari aa khyal lai nawi dhari
saheb – haiye chakraine jari
prashnarth kain aanki rahyo nawa nawa
samajanun ang? pachhit kero
Dabba mahino samuday rangilo
achar bhatigalni ada thaki
anki rahyo chitr samaj kerun
samajman wikriti hoy na to
shun upse phoDli ang bhage?
thago kani shwet nijarth sadhwa
uthawi jai balak lag melwi
ne aankh phoDi, pag aamli dai
bhiksharth muke phartan ahin tahin
apang awan janani kamani pe
mhale jhule warg apang te kasho!
a andhlo mard wa luli bayDi
shun hoy na bhog banel e widhe?
ne e pachhi to bahurupini shi
tagi rahi naitikta wirup thai
ethi ya jhajhun ha adnan bhikhari aa
anyonya je hoomph dai wirajtan
ne mukt dampatyni welDi tana
gandhebharya pushpni bhaal rakhtan
te bhaw, ne atmawilinta te
phori rahyan ne adhikari jiwne
dampatyno je kani aank, tehne
jhankho karine lajwi rahyan ghanun
samajni naitikta wiwardhta
sahebne lipt hato ja kaydo,
parantu aa bhikshuk damptine
ne emne dew thaki malel ne
nihali bhiDe ya apurw rajtan;
ko khadya tikha samun drishya tikat aa
preri rahyun kain chachnat haiye
ne mithDo kain draw nawya sange
kanun tyan kamya hato mahan,
kartawyno bhaar hato mahattar,
tyan kintu bhadra anubhuti prerti
bani rahi manawta mahattam
haiyethi hothe nahi aawi toye
kartawynishtha wilsi rahi shee!
ne manawi bhawthi sikat – aardr
sahebthi bhikshuk belDine
– kolahle wriddhini bhiti shanktan—
kahi shakayun na, ‘tiket lawo ’



સ્રોત
- પુસ્તક : કાવ્યગુર્જરી (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 69)
- પ્રકાશક : મધુસૂદન વૈદ્ય, આચાર્ય, મ. મા. પ્યુપિલ્સ ઓન સ્કૂલ
- વર્ષ : 1964