કપાયલી ડાળ પરે ટહુક્યું
પંખી, અને યાદ બધાંય આવ્યાં.
લાવો લખું કાગળ આજ થાતું,
ને ગામ આખું ઊભરાય ચિત્તે;
લખું ત્યહીં સ્પર્શ થતો સહુનો.
પૂરું કરું વાચન ત્યાં થતું કે
રહી ગયું કૈંક કશુંક; જોઉં
અહીંતહીં, બ્હાર, પણે, કને,
બંદૂક જે બિસ્તર પાસ ઊભી
ઉજાગરેથી નબળી પડેલી
પત્ની, ઘવાયો હમણાં ફરીથી.
kapayli Dal pare tahukyun
pankhi, ane yaad badhanya awyan
lawo lakhun kagal aaj thatun,
ne gam akhun ubhray chitte;
lakhun tyheen sparsh thato sahuno
purun karun wachan tyan thatun ke
rahi gayun kaink kashunk; joun
ahinthin, bhaar, pane, kane,
banduk je bistar pas ubhi
ujagrethi nabli paDeli
patni, ghawayo hamnan pharithi
kapayli Dal pare tahukyun
pankhi, ane yaad badhanya awyan
lawo lakhun kagal aaj thatun,
ne gam akhun ubhray chitte;
lakhun tyheen sparsh thato sahuno
purun karun wachan tyan thatun ke
rahi gayun kaink kashunk; joun
ahinthin, bhaar, pane, kane,
banduk je bistar pas ubhi
ujagrethi nabli paDeli
patni, ghawayo hamnan pharithi
સ્રોત
- પુસ્તક : અંગત (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 1)
- સર્જક : રાવજી પટેલ
- પ્રકાશક : આર. આર. શેઠની કંપની
- વર્ષ : 1982
- આવૃત્તિ : 2