વસ્યો હૈયે તારેઃ
રહ્યો એ આધારેઃ
પ્રિયે, તેમાં મારે પ્રણય દુનિયાથી નવ થયો!
નવા સંબંધોને સમય રસભીનો પણ ગયો!
નહિ તદપિ ઉદ્વેગ મુજનેઃ
નયન નીરખે માત્ર તુજનેઃ
હરે દૃષ્ટિ, વ્હાલી! સદય મૃદુ તારી જ રુજને!
સદા રે'શે એવી:
સુધાવર્ષા જેવી:
કૃતી માનું, દેવી! ક્ષણ સકલને જીવન તણી:
પ્રમત્તાવસ્થામાં નજર પણ નાખું જગ ભણી!
wasyo haiye tare
rahyo e adhare
priye, teman mare prnay duniyathi naw thayo!
nawa sambandhone samay rasbhino pan gayo!
nahi tadpi udweg mujne
nayan nirkhe matr tujne
hare drishti, whali! saday mridu tari ja rujne!
sada reshe ewih
sudhawarsha jewih
kriti manun, dewi! kshan sakalne jiwan tanih
prmattawasthaman najar pan nakhun jag bhani!
wasyo haiye tare
rahyo e adhare
priye, teman mare prnay duniyathi naw thayo!
nawa sambandhone samay rasbhino pan gayo!
nahi tadpi udweg mujne
nayan nirkhe matr tujne
hare drishti, whali! saday mridu tari ja rujne!
sada reshe ewih
sudhawarsha jewih
kriti manun, dewi! kshan sakalne jiwan tanih
prmattawasthaman najar pan nakhun jag bhani!
સ્રોત
- પુસ્તક : બૃહદ ગુજરાતી કાવ્યપરિચય - 1 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 65)
- સંપાદક : મોહનભાઈ પટેલ, ચન્દ્રકાન્ત શેઠ
- પ્રકાશક : ગૂજરાત વિદ્યાપીઠ
- વર્ષ : 1973