રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
નદીકાંઠે સૂર્યાસ્ત
nadikanthe suryast
બાલમુકુન્દ દવે
બાલમુકુન્દ દવે
વ્યજન કરતી ઠંડી મીઠી જરા લહરાઈને
સ્વજન-કરશી અંગે અંગે હવા સ્પરશી વહે.
સધન ઢળતી વૃક્ષચ્છાયા અતીવ પ્રલંબિની,
સરિતજળમાં કંપી કંપી વિલુપ્ત થતી જતી.
સરપ સળકે, મત્સ્યો કૂદે, હુલે જલકાચબો,
જલચરતણી સૃષ્ટિ ગૂઢાં રહસ્ય થકી ભરી.
કુસુમદલને છેલ્લું ચૂમી, ટીપું મધનું લઈ,
અમરતભરી ગીતારીશી ગુંજે મધુમખ્ખિકા.
ઘર ગમ જતી ખેડુકન્યા ખિજાવત કોકિલા,
સ્વરહલકની સામાસામી બજે શરણાઈઓ.
ઉરપડળનાં એકાન્તોમાં છૂપા અભિલાખશાં
વિજન પથમાં બોલી ઊઠે અહો તમરાં કશાં!
અણુઅણુ લહે તૃપ્તિ, શાંતિ, સુધામય સ્પર્શથી,
મલયમધુરી સંધ્યા આવી ફરી ફરી ના ઢળે.
ક્ષણ અરધમાં શોભા કિન્તુ જતી ઊપટી અને
નગરરચના ગાંધર્વી સૌ અલોપ થતી જતી.
સમ સમ થતી સીમાઓના અહા સૂનકારમાં,
અરવ ગરજે અંધારાંનો અફાટ સમુદ્ર શો!
નજર ચડતું ચારે કોરે હવે નવ કોઈયે,
તિમિરજલમાં એકાકી હું સરું જલદીપ શો!
(૧ર-૩-૪૪)
સ્રોત
- પુસ્તક : પરિક્રમા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 14)
- સર્જક : બાલમુકુન્દ દવે
- પ્રકાશક : વોરા એન્ડ કંપની
- વર્ષ : 1991
- આવૃત્તિ : પુનર્મુદ્રણ