રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
મૃગચર્મ
mrigcharm
દેશળજી પરમાર
દેશળજી પરમાર
કોડન્તી કન્યાની પુરપથઉડી ચૂંદડી સમી,
અરે, કૂંળા પ્રાણ! અરવ તવ છાયા પડી ગઈ;
મુજ સદનખંડે શમી રહી.
એવી સુંવાળી પર હાથ ફેરવું
ભીંજાય છે કાવ્ય કરુણ આંખનું:
વન તૃણાંકુર ને ઝરા
ઊભી જોશે વાટડી;
ના અતિથિ! પેખશે
તારી પરિચિત શીંગડી.
આ વ્હાલસોયાં મુખ પીઠ પાયનું,
ચાલી ગયું ચંચલ નૃત્ય ક્યારનું.
તું જે દિનાન્તે વનમાં વીંધાયલું-
ને મૃત્યુની અંતિમ યાતનામાં-
-બાણુકેરું છિદ્ર આ
ડોક આ મરડાયલી;
આ રૂપેરી વાળ તે
યે કંપિયા રોમાંચથી.
બેરી વિખેરી દીધ અશ્રુમાળ જે
તે સાંભરે સૌ મૃગચર્મ, તુંમાં.
મને સૌ જીવોનો ક્ષણિક ભવસંગાથ વસતો;
મને સંબંધોનો કપટપટુ સંમોહ ખસતો:
નયનકીકી વૈરાગ લસતો.
સ્રોત
- પુસ્તક : ઉત્તરાયન (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 43)
- સર્જક : દેશળજી પરમાર
- પ્રકાશક : એન. એમ. ત્રિપાઠી લિમિટેડ
- વર્ષ : 1954