રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
તિમિરાશયનાં ગહને પડતાં,
સપનાં વિધુરાં નઝરે ચડતાં:
સહું તે, પણ કેમ શકાય સખે! સહી
વત્સલનાં નયનો રડતાં?
નહિ તે કંઈ દોષભર્યાં નયનોઃ
પણ નિર્મલ નેહસરોવર સારસ–
યુગ્મ સમાં પરિપૂર્ણ દયારસઃ
એ જખમી દિલનાં શયનો!
(૬-૧-૯૭)
સ્રોત
- પુસ્તક : પૂર્વાલાપ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 57)
- સંપાદક : વિનોદ અધ્વર્યુ
- પ્રકાશક : ગુજરાત સાહિત્ય અકાદમી
- વર્ષ : 2000