આકર્ષણ

આકર્ષણ

પિછાન નથી પૂર્વની, નથી જ સ્વાર્થતૃષ્ણા કશી,

છતાંય ઘસડાઉં કાં તુજ અહેતુ સાન્નિધ્યમાં?

ન યાદ ગતકાળની, પ્રથમનો જ મેલાપ આ;

નવીન જ બધું: તથાપિ ઘર જેવું લાગ્યા કરે.

તરંગ જ ગણી નિમીલિત દૃગે નિહાળું ઉરે,

તદા અતલ નીરમાં તુજ સુરમ્ય છાયા પડે;

પ્રક્ષુબ્ધ જલ એ કરે, દશદિશે કિનારા ઘસે:

પ્રભુત્વ તુજ છાંયનું અણુ અણુ ડગાવે મને.

અને ઝબકી છાંયથી નિરખું; આપણા બે વચે

ન અંતર રુચે. અજાણ ઘસડાઉં, છો તું પૂછે,

‘પિછાન નથી?’ છે પિછાન ઘસડાઉં છું તે મહીં,

‘સ્મૃતિ ન?’ અનુભૂતિ સંગ તણી વર્તમાને રહી.

ન તન્મય અધીરને ભવિષ ભૂત કો કાળ છે;

સકમ્પ બસ વર્તમાન અનુભૂતિને એક છે.

પિછાન નથી વા હશે સકલ હાથ તારે રહ્યું:

હું તો અદમ ઊઠતી ભરતી, પાય તારે ધરું.

aakarshan