રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
વીંઝણો ચોર્યો
winjhno choryo
વીંઝણો ચોર્યો
winjhno choryo
ચારે જમાઈંએ મળી વીંઝણો ચોર્યો, વઉનો વીંઝણો ચોર્યો,
લીલી ઘોડી, પાતળિયો અસવાર, વીંઝણાની વા’રે વીરોજી ચડિયા;
ચારે જમાઈએ મળી વીંઝણો ચોર્યો.
ઓરડે ઉભાં મોટી બેન બોલ્યાં, વીરાજી ઠોંટ ન મારશો;
લ્યો મારી લોટી ને એની મત ખોટી; હવે નઈ ચોરે વઉનો વીંઝણો.
ચારે જમાઈએ મળી વીંઝણો ચોર્યો.
ઓશરીમાં ઉભાં બીજી બેન બોલ્યાં, વીરાજી ઠોંટ ન મારશો;
લ્યો મારો મોર, કે’શોમા એને ચોર, હવે નઈં ચોરે વઉનો વીંઝણો.
ચારે જમાઈએ મળી વીંઝણો ચોર્યો.
માંડવામાં ઊભાં અગણી બેન બોલ્યાં, વીરાજી ઠોંટ ન મારશો;
લ્યો મારો ઘોડો, મારશો મા જોડો, હવે નઈં ચોરે વઉનો વીંઝણો.
ચારે જમાઈંએ મળી વીંઝણો ચોર્યો.
ડેલીએ ઉભાં ચોથી બેન બોલ્યા, વીરાજી, ઠોંટ ન મારશો;
લ્યો મારી કંઠી, એની જાત વંઠી, હવે નઈ ચોરે વઉનો વીંઝણો.
ચારે જમાઈએ મળી વીંઝણો ચોર્યો.
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી લોકસાહિત્યમાળા – મણકો– ૯ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 79)
- સંપાદક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ (મંજુલાલ ર. મજમુદાર, પદ્મશ્રી દુલાભાઈ કાગ, બચુભાઈ રાવત, મનુભાઈ જોધાણી, હરિવલ્લભ ભાયાણી, પુષ્કર ચંદરવાકર, દુલેરાય કારણી, ચીમનલાલ ભટ્ટ, સુધાબહેન ર. દેસાઈ, પી. સી. પરીખ, વસંત જોધાણી.
- પ્રકાશક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ, અમદાવાદ
- વર્ષ : 1968