રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
સનકારે સમજાવું
sankare samjawun
સનકારે સમજાવું
sankare samjawun
બેડે મારે ભાર ઘણો હો રાજ!
વાતો કેમ કરીએ, મહારાજ!
લટકે હાલું ને કા’ના, ચટકે ચાલું ને
તને સનકારે સમજાવું;
અધ-ઘડી કા’ના, ઉભા રહો તો,
મારૂં બેડું નામી ફરી આવું;
બેડે મારો ભાર ઘણો હો રાજ!
સાવ સોનાનો મારો ઘાટ ઘડુલો, ને
હાથમાં સુવરણ ઝારી;
રાધાજી પાણીડાં સંચર્યાં, એ તો
સોળ વરસનાં નારી;
બેડે મારે ભાર ઘણો હો રાજ!
શેરી ઘણી પણ સાંકડી, ને
હવે નગર ઘણેરૂં દૂર;
નાવલિયો મારો ઘણો નાનેરો, ને
મારૂં જોબન જાય ભરપૂર;
બેડે મારે ભાર ઘણો હો રાજ!
એક ઠેકાણું તને એવું બતાવું, ને
ત્યાં જઈ ઊભલા રે’જો;
સુખદુખની ત્યાં વાતું કરીશું, ને
એમાં ઘણેરો રસ લેજો;
બેડે મારે ભાર ઘણો હો રાજ!
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી લોકસાહિત્યમાળા – મણકો– ૭ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 123)
- સંપાદક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ (મંજુલાલ ર. મજમુદાર, પદ્મશ્રી દુલાભાઈ કાગ, બચુભાઈ રાવત, મનુભાઈ જોધાણી, હરિવલ્લભ ભાયાણી, પુષ્કર ચંદરવાકર, દુલેરાય કારણી, ચીમનલાલ ભટ્ટ, સુધાબહેન ર. દેસાઈ, પી. સી. પરીખ, કંચન જોધાણી)
- પ્રકાશક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ, અમદાવાદ
- વર્ષ : 1968