રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
નણદી જહોજણી
nandi jahojni
નણદી જહોજણી, કાગળિયાં મોકલે,
વીરા બંધાવિયા! એક વાર મળવા આવ જો;
એક વાર મળવા આવ જો નણદી જહોજણી.
બાર બાર વરસે વીરો કમાઈ ઘેર આવિયા,
વચમાં આવ્યો મોટી બેનીનો દેશ જો; નણદી જહોજણી.
આવતાં ને આવતાં બેને આદરભાવ દીધા,
બેસાડ્યા ઢોલિયાની માંય જો; નણદી જહોજણી.
વીરાની પાસે હતો માલ ઘણેરો,
બગડ્યાં મોટી બેનનાં મન જો; નણદી જહોજણી.
સૂપડું ભરીને બેને ઘઉંડા જ કાઢ્યા,
ઝીણા વીણ્યા ને મોટા ભરડ્યા જો; નણદી જહોજણી.
તેની તે રાંધી બેને તલધારી લાપશી,
અડધો ભેળવ્યો છે સોમલ ખાર જો; નણદી જહોજણી.
સૌને પીરસી બેને તલધારી લાપશી,
વીરને પીરસેલ સોમલ ખાર જો; નણદી જહોજણી,.
સૌ તો જમે છે કાંઈ તલધારી લાપશી,
વીરો જમે છે સોમલ ખાર જો; નણદી જહોજણી.
એક બે કોળિયે વીરનાં માથડાં રે દુખિયાં,
અડધી ખાધી ને લહેરો આવી જે; નણદી જહોજણી.
ઘરમાં ને ઘરમાં બેને ઘોર રે ખોદાવી,
માંય ભંડાર્યો માડીજાયો વીર જો; નણજી જહોજણી.
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી લોકસાહિત્યમાળા – મણકો– ૭ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 140)
- સંપાદક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ (મંજુલાલ ર. મજમુદાર, પદ્મશ્રી દુલાભાઈ કાગ, બચુભાઈ રાવત, મનુભાઈ જોધાણી, હરિવલ્લભ ભાયાણી, પુષ્કર ચંદરવાકર, દુલેરાય કારણી, ચીમનલાલ ભટ્ટ, સુધાબહેન ર. દેસાઈ, પી. સી. પરીખ, કંચન જોધાણી)
- પ્રકાશક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ, અમદાવાદ
- વર્ષ : 1968