રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
કોની કોની છે ગુજરાત?
ઉગ્રસેન રામ કૃષ્ણ સાત્યકી યાદવ જ્યાં સઉ વિરાજતા;
જ્યાં બ્રાહ્મણ ને રજપૂત ઝાઝા ઇશને અર્થે ઝૂઝયા હતા,
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
બુદ્ધ જૈનના ઘૂમ્યા વાદ જ્યાં મ્લેચ્છોસું શિલાદિત્ય લડ્યો;
ભૂવડસું વળી જયશિખરી જ્યાં જુદ્ધ પરાક્રમ દાખી પડ્યો.
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
વળી રાજ્યનો રંગધ્વજ જ્યાં છસેંક વર્ષલગી ઊઠ્યો;-
સરસ્વતી ને સેનાનીએ રંગ દાખવ્યો છે રૂડો.
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
કર્યું ધામ જ્યાં મુસલમાને નિજ રાજ્યનું વળી રૂડું;
મધ્યે આવ્યાને બ્હાને તે માની લે છે માન વડું.
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
રે જ્યાં કીધો કોપ કાળીએ રાજ્ય થયું ખંડેર ભૂંડું;
વળી રાજ્ય જ્યાં દખણીકેરૂં ઠાઠે દીપે કંઈક રૂડું.
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
વળી પુરાતન પ્રસિદ્ધ જગમાં ભૃગુનો આશ્રમ જ્યાં જોયો;
વળી રંગ જ્યાં જનવસ્તુનો બંદરને નાકે સોયો.
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
છે અંગરેજી રાજ્યતણું જે ધામ મુખ્ય પશ્ચિમ ભણી-
જ્યાં ગુજરાતતણા જન વસિયા કો રે વેળા થોડી ઘણી.
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
જ્યાં રેવામહીકાંઠા શોભે હિન્દુ મુસલમાન રાજથકે;
વળી રાજ્ય રણની પેલીગમ જોય સિંધની લગોલગે.
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
વૃદ્ધનગર જેણે જોયાં સઉ ચડતાં પડતાં રાજ્ય ઠરી;
હજી જીવે છે શું જોવાને પ્રજા તણા ઢંગ રંગ વળી.
ત્યાંના લોકતણી શું કહેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
શું બ્રાહ્મણ ને વાણિયાકેરી શ્રાવક ને ભાટીયાકેરી;
ક્ષત્રી રજપૂત કણબીકેરી ભીલ અને કોળીકેરી.
બીજા શૂદ્રતણી શું કેવી?
ના ના ના રે નથી તેની;
ત્યારે કોની છે ગુજરાત?
પૂર્વજ જેના જે વળી આજે જન્મથકી ગુજરાતી વદ્યા;
કોઇ રીતની તોપણ ને વળી આર્યધર્મને રાખી રહ્યા.
તેની તેની છે ગુજરાત,
પછી હોય ગમે તે જાત;
તેની તેની છે ગુજરાત.
વળી પરદેશી બીજા જેને ભૂમિએ પાળી મોટા કર્યા;
પરધર્મી પણ હિત ઇચ્છનારા માતતણું જે ભાઇ ઠર્યા.
તેની તેની છે ગુજરાત,
પછી હોય ગમે તે જાત;
તેની તેની છે ગુજરાત.
નર્મદ કે’ ગુજરાતી ભાઇયો માતને અર્થે સંપ ધરે;
ખંત બંધન તોડી રણે સઉ ઝૂઝી જયસુખ જમે ભરે.
પ્રેમ શૌર્યને કરી પ્રખ્યાત,
તે તે સઉની છે ગુજરાત;
તે તે સઉની છે ગુજરાત.
સ્રોત
- પુસ્તક : શ્રેષ્ઠ નર્મદ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 31)
- સંપાદક : રમણ સોની
- પ્રકાશક : ગૂર્જર ગ્રંથરત્ન કાર્યાલય
- વર્ષ : 2023