
જેવી મળી આ જિંદગી, તેવી ગમી હતી,
તો પણ હંમેશાં લાગતું, થોડી કમી હતી.
આધાર એનો ક્યાં હશે, એ જાણતી હશે,
થોડીક ડાળો મૂળ તરફ પણ નમી હતી.
આંખો વડે ઊંડાણથી ઉલેચવા છતાં,
ખારાશ લોહીની કદીયે ક્યાં સમી હતી?
થંભી જવાના આખરે ધબકાર સ્હેજમાં,
શ્વાસોનો બોજ આ હવા ક્યારે ખમી હતી?
ઇચ્છા સવારે સૂર્યની જેમ જ ઊગે સતત,
પણ એ કદી ક્યાં સાંજ થઈને આથમી હતી?
મેં રક્તમાં રાખી હતી એ ઝંખનાઓ પણ,
મારી જ સામે કેટલા દાવો રમી હતી!
jewi mali aa jindgi, tewi gami hati,
to pan hanmeshan lagatun, thoDi kami hati
adhar eno kyan hashe, e janti hashe,
thoDik Dalo mool taraph pan nami hati
ankho waDe unDanthi ulechwa chhatan,
kharash lohini kadiye kyan sami hati?
thambhi jawana akhre dhabkar shejman,
shwasono boj aa hawa kyare khami hati?
ichchha saware suryni jem ja uge satat,
pan e kadi kyan sanj thaine athmi hati?
mein raktman rakhi hati e jhankhnao pan,
mari ja same ketla dawo rami hati!
jewi mali aa jindgi, tewi gami hati,
to pan hanmeshan lagatun, thoDi kami hati
adhar eno kyan hashe, e janti hashe,
thoDik Dalo mool taraph pan nami hati
ankho waDe unDanthi ulechwa chhatan,
kharash lohini kadiye kyan sami hati?
thambhi jawana akhre dhabkar shejman,
shwasono boj aa hawa kyare khami hati?
ichchha saware suryni jem ja uge satat,
pan e kadi kyan sanj thaine athmi hati?
mein raktman rakhi hati e jhankhnao pan,
mari ja same ketla dawo rami hati!



સ્રોત
- પુસ્તક : રજકણથી રક્તકણમાં (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 28)
- સર્જક : મનસુખ નારિયા
- પ્રકાશક : કાઉન્સિલ ઓફ આર્ટ એન્ડ કલ્ચર
- વર્ષ : 2003