એ ભલે લાગે છે અક્ષર મોકલું છું.

ઘૂઘવ્યા ભીતર એ સાગર મોકલું છું.

તું સ્વયમ્ ઝળહળ છે જાણું છું છતાંયે

કોડિયું મારું આ થરથર મોકલું છું.

થઈ ગયું મોડું, પડ્યું જન્મોનું છેટું,

તો ય લાગે છે સમયસર મોકલું છું.

હાંસિયામાં ક્યાં લગી ઊભું રહે એ

તેં કદી દોર્યું ’તું એ ઘર મોકલું છું.

નામ, જાતિ, ધર્મ તો આ દેહને છે,

છે બધાથી પર એ ભીતર મોકલું છું.

તેં સતત ઝંખ્યો ને હું ઊજવી શક્યો ના,

એ જ હા, હા એ જ અવસર મોકલું છું.

e bhale lage chhe akshar mokalun chhun

ghughawya bhitar e sagar mokalun chhun

tun swyam jhalhal chhe janun chhun chhatanye

koDiyun marun aa tharthar mokalun chhun

thai gayun moDun, paDyun janmonun chhetun,

to ya lage chhe samaysar mokalun chhun

hansiyaman kyan lagi ubhun rahe e

ten kadi doryun ’tun e ghar mokalun chhun

nam, jati, dharm to aa dehne chhe,

chhe badhathi par e bhitar mokalun chhun

ten satat jhankhyo ne hun ujwi shakyo na,

e ja ha, ha e ja awsar mokalun chhun

e bhale lage chhe akshar mokalun chhun

ghughawya bhitar e sagar mokalun chhun

tun swyam jhalhal chhe janun chhun chhatanye

koDiyun marun aa tharthar mokalun chhun

thai gayun moDun, paDyun janmonun chhetun,

to ya lage chhe samaysar mokalun chhun

hansiyaman kyan lagi ubhun rahe e

ten kadi doryun ’tun e ghar mokalun chhun

nam, jati, dharm to aa dehne chhe,

chhe badhathi par e bhitar mokalun chhun

ten satat jhankhyo ne hun ujwi shakyo na,

e ja ha, ha e ja awsar mokalun chhun