તારા નામનો દીવો ધરું

એકદમ અંધારપટની વાત માંડીને કરું,

ને પછી ધીરેથી તારા નામનો દીવો ધરું.

આંગળી લઈ જાય ત્યાં ચાલ્યા જવું, પકડી કલમ,

જે કર્યું ખોટું બધું કંઈ એય થઈ જાશે ખરું.

કેટલાં ખાબોચિયામાં દર વખત ડૂબ્યા પછી,

એમ કે પહોંચી જવાશે, લાવને દરિયો તરું.

સ્પર્શની વહેતી નદીને રોકવા મથતો રહું,

ટેરવે તોફાન ફંફોસી અને પાછો ફરું.

રક્તથી ચાલે હૃદય પણ એટલું પૂરતું નથી,

લાવ ધમનીમાં હવે ચિક્કાર હું શાહી ભરું.

tara namno diwo dharun