
સાવ સસ્તામાં જોઈ નાખ્યું તેં;
દૃશ્ય મોંઘેરું ખોઈ નાખ્યું તેં.
ખુદને જોવાનું એક ઠેકાણું,
એય સરવરને ડ્હોઈ નાખ્યું તેં.
સ્વપ્ન તો આંખની કીકી છે પણ –
આંસુની જેમ લ્હોઈ નાખ્યું તેં.
ફૂલ બાંધ્યાં હતાં કદી એમાં,
મ્હેકતું વસ્ત્ર ધોઈ નાખ્યું તેં.
દોસ્ત, કસ્તર કશું હતું ક્યાં કે –
સાવ જીવનને સોઈ નાખ્યું તેં.
છાની કહેવાતી વાતનું મોતી,
બૂમના દોરે પ્રોઈ નાંખ્યું તેં.
saw sastaman joi nakhyun ten;
drishya mongherun khoi nakhyun ten
khudne jowanun ek thekanun,
ey sarawarne Dhoi nakhyun ten
swapn to ankhni kiki chhe pan –
ansuni jem lhoi nakhyun ten
phool bandhyan hatan kadi eman,
mhekatun wastra dhoi nakhyun ten
dost, kastar kashun hatun kyan ke –
saw jiwanne soi nakhyun ten
chhani kahewati watanun moti,
bumna dore proi nankhyun ten
saw sastaman joi nakhyun ten;
drishya mongherun khoi nakhyun ten
khudne jowanun ek thekanun,
ey sarawarne Dhoi nakhyun ten
swapn to ankhni kiki chhe pan –
ansuni jem lhoi nakhyun ten
phool bandhyan hatan kadi eman,
mhekatun wastra dhoi nakhyun ten
dost, kastar kashun hatun kyan ke –
saw jiwanne soi nakhyun ten
chhani kahewati watanun moti,
bumna dore proi nankhyun ten



સ્રોત
- પુસ્તક : વરસોનાં વરસ લાગે – સમગ્ર કવિતા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 281)
- સર્જક : મનોજ ખંડેરિયા
- પ્રકાશક : નવભારત સાહિત્ય મંદિર, અમદાવાદ
- વર્ષ : 2011
- આવૃત્તિ : પુનર્મુદ્રણ